و آنان كه بگفتارت هدايت يافتند خدا بر هدايت و ايمانشان بيفزود و پاداش تقواى آنها را عطا فرمود (17) كافران كه ايمان نميآورند پس باز انتظارى دارند جز آنكه ساعت قيامت فرا رسد؟ كه شروط و علائم قيامت بسيارى پديد آمد و پس از آنكه قيامت بيايد در آن حال تذكر و پند آنان چه فايده بخشد (18) باز هم بدانكه هيچ خدايى جز خداى يكتا نيست و تو بر گناه مردان و زنان با ايمان آمرزش طلب و خدا منازل انتقال شما بعالم آخرت و مسكن هميشگى شما همه را ميداند (19) و مؤمنان ميگويند چه شده كه سورهاى در حكم جهاد كفار نازل نشده در صورتى كه چون سورهاى محكم و صريح آمد و در آن ذكر جنگ باشد حال آنان را كه دلهاشان مريض و پر از نفاق است بنگرى كه مانند كسى كه از ترس مرگ حال بيهوشى بر او دست داده در تو نگاه ميكنند آرى مرگ و هلاك بر آنها سزاوارتر است (20) راه سعادت طاعت خدا و گفتار نيكوست و پس از آنكه امر بلزوم و عزم پيوست اگر منافقين كلام خدا را تصديق كنند براى آنها در كار دين و دنيا بهتر خواهد بود (21)