در اين هلاك پيشينيان پند و تذكر است آن را كه قلب هوشيارى باشد يا گوش دل بكلام حق فرا دهد و بحقايقش توجه كامل كند (37) و ما زمين و آسمانها و آنچه بين آنهاست همه را در شش روز آفريديم و هيچ رنج و خستگى بما نرسيد (38) پس تو اى رسول بر آزار آنها صبر كن و بحمد و ستايش خدا تسبيح گو پيش از طلوع خورشيد بنماز صبح و پيش از غروب آن بنماز عصر (39) و باز بعضى از شب را بنماز مغرب و عشا و هم در عقب سجدهها به تسبيح خدا پرداز (40) و بصداى روزى كه منادى حق اسرافيل از مكان نزديك مردگان را براى زنده شدن صدا كند گوش فرا دار (41) روزى كه خلق آن صيحه اسرافيل را بحق بشنوند آن روز هنگام خروج از قبرهاست (42) البته ما خلق را زنده ساخته و ميميرانيم و بازگشت همه بسوى ماست (43) روزى كه بسرعت زمين از احاطه بر آنها بشكافد و اين جمع آورى خلق در محشر يا رجعت بر ما سهل و آسان باشد (44) ما بگفتار مردم مغرض نادان داناتر از تو و خود آنها هستيم و تو بر آن مردم جبار ستمكار مسلط نيستى تو رسول حقى پس آن كس را كه از وعده عذاب قيامت ترسانست او را بآيات قرآن متذكر قيامت ساز (45)