ترجمه سوره قمر بنام خداوند بخشنده مهربان آن ساعت قيامت نزديك شد و ماه آسمان شكافته شد (1) اگر كافران آيت بزرگ و معجزهاى چون شكافتن ماه بهبيند باز اعراض كرده و گويند كه اين سحرى كامل است (2) و آنها رسول خدا را تكذيب كرده و پيرو هواى نفس باطل شدند و هر امرى را عاقبت مقرى خواهد بود (3) و در آيات قرآن از اخبارى كه كيفر كفر پيشينيان كه مايه عبرت و انزجار از معصيت است كاملا بمردم رسيد (4) قرآن حكمت بالغه خداست و از اين بيش اندرز و پند سودى نخواهد بخشيد (5) پس اى رسول روى از كافران بگردان تا روزى كه ندا كنندهاى خلق را بعالمى حيرت آور و قيامتى هولانگيز دعوت كند (6) كه از ترس آن كافران بخوارى چشم برهم نهند سر از قبرها برآورده و مانند ملخ بعرصه محشر منتشر شوند (7) در آن حال منادى محشر را بسرعت اجابت كنند و كافران با هم گويند اين روز همان روز سختى است كه ما آن را انكار مىكرديم (8)