بدانيد كه زندگانى دنيا بحقيقت بازيچه ايست بيهوده و لهو و آرايش زنانه و فخر و خود ستايى با يكديگر و حرص و افزودن مال و فرزندان در مثل مانند بارانى است كه بموقع ببارد و گياه از زمين برويد و برزگران را بشگفت آرد سپس بنگرى كه زرد و خشك و پوسيده شود و در آخرت دنيا طلبان را عذاب سخت باشد. و مؤمنين را آمرزش و خوشنودى پروردگار. زندگانى دنيا نيست جز بهره اندك و فريب دهنده (20) اى بندگان سبقت بگيريد بسوى آمرزش پروردگار و به بهشتى كه عرضش مقدار پهناى آسمان و زمين است و آماده شده براى كسانى كه بخدا و رسولش ايمان آوردند اين فضل خدا است بهر كس بخواهد عطا ميكند و خداوند صاحب فضل و كرم بزرگ است (21)