27- كسانى كه به آخرت باور ندارند، فرشتگان را ماده نامگذارى مىكنند [1] [و آنان را دختران خدا مىدانند] [2]. 28- در مورد اين امر بىاطلاعند، [و] فقط پيرو گمانند، در حالى كه گمان براى [شناخت] حقيقت كافى نيست. 29- پس تو نيز از كسى كه از ياد ما روى برتافته و جز زندگى [مادى] دنيا را نمىخواهد، روى گردان. 30- منتهاى دركشان همين است، محققاً پروردگار تو به حال كسانى كه از راه او منحرف شدهاند آگاهتر است، و نيز به حال راه يافتگان. 31- هر چه در آسمانها و زمين است متعلق به خداست؛ [راه خير و شر را به انسان ارائه كرد] تا بدكاران را در برابر رفتارشان كيفر دهد و نيكوكاران را پاداش نيكو عطا كند [3]، 32- همان كسانى كه از گناهان بزرگ و بىشرميها كناره مىگيرند، مگر لغزشهاى كم اهميت؛ كه پروردگار تو فراخ آمرزش است [4]، از همان دم كه شما را از زمين پديد مىآورد و آن گاه كه به صورت جنين در شكم مادرانتان هستيد، به [طبيعت] شما [از ديگران] آگاهتر است؛ پس خودستايى مكنيد، كه او به حال پرهيزكاران داناتر است [5]. 33- آيا متوجه آن كس شدهاى كه [از پذيرش حق] روى برتافت؟ 34- و اندكى انفاق كرد و دست خود را بست. 35- مگر علم غيب دارد و [آينده را] مىبيند؟ 36- يا از مفاد كتاب آسمانى موسى و [تعليمات] ابراهيم كه حق [بندگى ما] را به تمامى ادا كرد [6]، خبر داده نشده است، 37- يا از مفاد كتاب آسمانى موسى و [تعليمات] ابراهيم كه حق [بندگى ما] را به تمامى ادا كرد، خبر داده نشده است، 38- كه هيچ كس بار گناه ديگرى را بر عهده نخواهد گرفت [7]، 39- و اينكه انسان جز ثمره تلاش [و نيت] خود را نخواهد داشت [8]، 40- و اينكه بىگمان تلاش او منظور خواهد شد [9]. 41- آن گاه پاداشش را به تمامى خواهند داد [10]، 42- و اينكه منتها [ى همه امور] به سوى پروردگار توست [11]، 43- و اوست كه مىخنداند و مىگرياند، 44- و اوست كه مرگ و حيات مىدهد، [1]- عبارت اخير به بيان ديگر در آيه 19 زخرف (43) آمده است. [2]- به آيه 57 نحل (16) توجه فرماييد. [3]- براى توجيه افزوده، به آيات 8- 10 شمس (91) توجه فرماييد. [4]- به آيه 31 نساء (4) توجه فرماييد. [5]- به آيه 49 نساء (4) توجه فرماييد. [6]- به آيه 124 بقره (2) توجه فرماييد. [7]- پاسخ ادعاى انكار ورزان است كه در آيه 12 عنكبوت (29) آمده است؛ اين آيه با آيات 25 نحل (16) و 13 عنكبوت (29) تناقضى ندارد، چرا؟ [8]- مفهوم آيه به بيان ديگر در آيات 44 روم (30) و 46 فصلت (41) آمده است. [9]- به آيات 30 آل عمران (3) و 7 و 8 زلزال (99) توجه فرماييد. [10]- به آيه 47 انبياء (21) توجه فرماييد. [11]- به آيه 8 علق (96) توجه فرماييد.