نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : مشكينى، على جلد : 1 صفحه : 110
14 و از كسانى كه گفتند ما نصرانى هستيم (به نصرت خدا برمىخيزيم) پيمانشان را (بر زهد در دنيا و توحيد كلمه و عدم تفرق در دين) گرفتيم، پس سهمى به سزا از آنچه را كه بدان تذكر داده شده بودند (از معارف انجيل مانند مسائل توحيد و نشانههاى نبوت و اوصاف پيامبر اسلام) فراموش نمودند، پس ميان آنها تا روز رستاخيز دشمنى و كينه افكنديم، و به زودى خداوند آنها را از آنچه انجام دادهاند آگاه خواهد ساخت. 15 اى اهل كتاب، به يقين فرستاده ما به سوى شما آمده كه بسيارى از آنچه را كه شما از كتاب خود پنهان كرديد (مانند اوصاف پيامبر اسلام و نشانههاى نبوت او) براى شما روشن مىكند و از بسيارى هم (فعلا) چشم مىپوشد (مانند قول به تجسم خدا و نسبت گناه به پيامبران). حقّا كه براى شما از جانب خداوند نور و كتابى روشن و روشنگر آمده است. 16 خداوند به سبب آن (نور و كتاب) كسانى را كه (ايمان آورند و) از رضاى او پيروى كنند به راههاى سلامت (كه راه اصول و فروع دين است) هدايت مىكند و آنها را از تاريكىها (ى كفر و نفاق و فسق) به سوى نور به توفيق خود بيرون مىآورد و به سوى راهى راست هدايت مىكند. 17 مسلّما كافر شدند كسانى كه گفتند: خدا حتما همان مسيح فرزند مريم است (واجب منقلب به ممكن شده يا واجب در ممكن حلول نموده). بگو: اگر او بخواهد مسيح فرزند مريم و مادرش و هر كس را كه در روى زمين است همگى را بكشد، چه كسى در برابر خدا مالك چيزى است؟ حال آنكه مالكيت حقيقى آسمانها و زمين و آنچه در ميان آن دو است از آن خداست؛ هر چه را بخواهد مىآفريند و خدا بر همه چيز تواناست.
نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : مشكينى، على جلد : 1 صفحه : 110