84 و (به ياد آريد) زمانى كه از شما پيمان گرفتيم كه خون همديگر را نريزيد و يكديگر را از خانههاى خود بيرون نكنيد آن گاه (به پيمانتان) اقرار كرديد و بر آن گواهى مىدهيد. 85 باز همين شماييد كه يكديگر را مىكشيد و گروهى از خودتان را از خانههايشان بيرون مىرانيد، در حالى كه از روى گناه و تجاوز، بر ضد آنان (اخراجشدهها) يكديگر را يارى مىدهيد، و (با اين حال) اگر آنان در اسارت پيش شما آيند به دادن فديه آزادشان مىكنيد حال آنكه بيرون كردن آنها (به جنگ، از اول) بر شما حرام بود. پس آيا به برخى از (احكام) كتاب (تورات) مىگرويد و به برخى ديگر كفر مىورزيد؟! (حرمت جنگيدن و بيرون راندن را رد مىكنيد و لزوم آزاد كردن همكيش را مىپذيريد؟!) پس كيفر كسانى از شما كه چنين مىكنند جز خوارى و ذلّت در دنيا نيست، و روز قيامت به سوى شديدترين عذاب بازگردانيده مىشوند؛ و خدا از آنچه مىكنيد غافل نيست. 86 آنها كسانىاند كه زندگى اين دنيا را به بهاى آخرت خريدند، پس هرگز عذابشان (در آخرت) تخفيف نمىيابد و يارى هم نخواهند شد. 87 و تحقيقا ما به موسى كتاب (آسمانى) داديم و پس از او فرستادگانى را پشت سر هم فرستاديم و به عيسى بن مريم دلايل روشن عطا كرديم و او را با روح القدس تأييد نموديم. پس چرا هر زمان كه فرستادهاى چيزى را كه ميلتان نمىگرفت براى شما آورد تكبر ورزيديد؛ گروهى را تكذيب كرده و گروهى را مىكشتيد؟! 88 و گفتند: دلهاى ما (فطرتا از درك سخنان تو) در پوشش است. (چنين نيست) بلكه خداوند به سزاى كفرشان آنها را از رحمت خود دور كرده؛ از اين رو كمتر ايمان مىآورند (فقط به مشتركات كتابهاى آسمانى يا به آنچه مطابق هوايشان باشد مىگروند).