نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : مشكينى، على جلد : 1 صفحه : 191
27 سپس خداوند پس از آن (حادثه) به هر كه بخواهد (از كفار به جنگ آمده و مسلمين فرار كننده) عطف توجه مىكند و توبهاش را مىپذيرد و خداوند بسيار آمرزنده و مهربان است. 28 اى كسانى كه ايمان آوردهايد، جز اين نيست كه مشركان نجس و پليدند، پس نبايد بعد از امسال (سال نهم هجرت، سال نزول سوره برائت) به مسجد الحرام نزديك شوند، و اگر (به واسطه قطع رابطه با آنها) از فقر و تنگدستى بيم داشتيد خدا اگر بخواهد به زودى شما را از فضل خويش بىنياز مىكند، حقّا كه خداوند بس دانا و با حكمت است. 29 با كسانى كه به آنها كتاب (آسمانى) داده شده (مانند يهود و نصارى و لكن) به خدا و به روز واپسين ايمان ندارند (زيرا خدا و معادى كه آنها معتقدند خدا و معاد حقيقى نيست) و آنچه را كه خدا و فرستاده او (محمد صلّى اللَّه عليه و آله در قرآن و موسى و عيسى در عهدين) حرام كرده (مانند شراب و گوشت خوك و رشوه و ربا) حرام نمىشمرند، و به دين حق (اسلام) متدين نمىگردند، مقاتله و كارزار كنيد تا آنها با كمال تسليم و ذلت به دست خويش و تحت قدرت حكومت اسلامى جزيه بپردازند. 30 و يهود گفتند: عزير پسر خداست (عزيرى كه ملت يهود را پس از ذلت حيات بخشيد و تورات را رواج داد) و نصارى گفتند: مسيح پسر خداست. اين سخنى است كه به زبان مىگويند (نه حقيقتى دارد و نه دليلى)، به گفتار كسانى كه پيش از آنان كفر ورزيدند (بتپرستان قديم كه براى خدا پدر و پسر و مادر و همسر قائل بودند) شباهت دارند، خدا آنها را بكشد كه چگونه و به كجا گردانيده مىشوند! 31 آنها دانشمندان و راهبان خود و مسيح پسر مريم را خدايانى به جاى خداوند (در اطاعت بىقيد و شرط دستوراتشان) اتخاذ كردند، در حالى كه مأمور نشدند جز به آنكه خداى يگانهاى را بپرستند كه معبودى جز او نيست، منزه است از آنچه شريك او مىسازند.
نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : مشكينى، على جلد : 1 صفحه : 191