نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : مشكينى، على جلد : 1 صفحه : 372
112 گفت: مرا چه اطلاعى است از آنچه آنها كرده و مىكنند؟ 113 حساب آنها جز بر عهده پروردگار من نيست، اگر بينديشيد. 114 و من هرگز طردكننده مؤمنان نخواهم بود. 115 من جز بيمدهندهاى آشكار نيستم. 116 گفتند: اى نوح، اگر (از اين دعوت) دست برندارى حتما از سنگسارشدگان خواهى بود. 117 گفت: پروردگارا، همانا قوم من مرا تكذيب كردند. 118 پس ميان من و آنها قضاوتى گشايشدهنده كن، و من و كسانى را كه همراه من هستند نجات بخش. 119 پس او و كسانى را كه با او در آن كشتى سرشار (از انسانها و حيوانات و آذوقه) بودند نجات بخشيديم. 120 آن گاه بعد از نجات آنها همه باقىماندگان را غرق نموديم. 121 حقّا كه در اين (داستان) نشانهاى (از قدرت و غضب خدا) است، و بيشتر آنها گرونده به حق نبودند. 122 و همانا پروردگار تو (نسبت به طاغيان) مقتدر و غالب و (نسبت به مطيعان) مهربان است. 123 قوم عاد (ملت هود) نيز فرستادگان خدا را تكذيب كردند. 124 آن گاه كه برادر (قبيلهاى) آنها هود به آنها گفت: آيا (از شرك و كفر) نمىپرهيزيد؟! 125 همانا من براى شما فرستادهاى امينم. 126 پس از خدا پروا كنيد و از من اطاعت نماييد. 127 و من بر اين (رسالت) هيچ مزدى از شما نمىطلبم، مزد من جز بر عهده پروردگار جهانيان نيست. 128 آيا بر هر مكان بلندى به عبث و بازيچه بنايى برافراشته به نشانه ثروت مىسازيد؟! 129 و كاخهاى مجلّل (و بركه و استخرها) بنا مىكنيد شايد كه جاودانه باشيد؟! 130 و چون (كسى را) به قهر بگيريد ظالمانه و جائرانه مؤاخذه مىكنيد؟! 131 پس از خدا پروا كنيد و مرا اطاعت نماييد. 132 و از كسى كه شما را به آنچه خود مىدانيد يارى داده پروا كنيد. 133 شما را به (بخشش) چهارپايان و پسران يارى داده؛ 134 و نيز به باغها و چشمهسارها. 135 حقّا كه من بر شما از عذاب روزى بزرگ مىترسم. 136 گفتند: براى ما يكسان است چه پند و اندرز دهى يا از پنددهندگان نباشى.
نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : مشكينى، على جلد : 1 صفحه : 372