نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : مشكينى، على جلد : 1 صفحه : 530
28 و آنها را آگاهى ده كه آب در ميانشان تقسيم شده است (روزى سهم آنها و روزى سهم آن شتر) هر نوبت آب، مورد حضور (صاحب نوبت) خواهد بود. 29 پس آنها (براى كشتن آن شتر اجتماع كردند و) يارشان را فراخواندند، پس او شمشير برگرفت و شتر را پى كرد. 30 پس چگونه بود عذاب من و هشدارهاى من؟! 31 ما بر سر آنها يك بانگ سهمگين (به خلق صوت يا به واسطه فرشته) فرستاديم، پس همه آنها به حالت چوبهاى خشك و شكسته و علفهاى خشك كه صاحب آغل تهيه مىكند، درآمدند. 32 و به راستى ما قرآن را براى تذكر و پندآموزى آسان و قابل فهم كرديم، پس آيا پندگيرندهاى هست؟ 33 قوم لوط نيز بيمدهندگان (و هشدارهاى ما) را تكذيب كردند. 34 همانا ما بر آنها تندبادى ريگبار فرستاديم جز بر خاندان لوط كه سحرگاهان نجاتشان داديم. 35 تا (اين نجات) نعمتى از جانب ما (بر آنها) باشد، اين گونه نجات مىدهيم هر كه را كه شكر گزارد. 36 حقّا كه لوط انذار كرد آنها را از مؤاخذه شديد ما، ولى آنها جدل و ترديد در انذارها نمودند. 37 و همانا از او درخواست تسليم ميهمانانش را كردند، پس ما چشمهاى آنان را محو و كور نموديم (و گفتيم) پس بچشيد عذاب و (كيفر) انذارهاى مرا. 38 و البته در سپيدهدم عذابى پايدار بدانها رسيد (عذاب سنگباران، پيوسته به عذاب مرگ و برزخ، متصل به عذاب قيامت و جهنم). 39 پس بچشيد عذاب و (كيفر تكذيب) انذارهاى مرا. 40 و به راستى ما قرآن را براى تذكر و پندآموزى آسان و قابل فهم كرديم، پس آيا پندگيرندهاى هست؟ 41 و همانا كه براى فرعونيان نيز بيمدهندگان و هشدارها (ى پياپى) بيامد. 42 آنها همه آيات و نشانهها (ى توحيد و صدق فرستاده) ما را تكذيب نمودند، ما هم آنها را به مانند گرفتن سلطان غالب مقتدر بگرفتيم. 43 آيا كافران شما (اهل مكّه از حيث نفرات و ثروت و نيرو) بهتر و برتر از آنهايند؟ يا براى شما اماننامهاى در كتابها (ى آسمانى) ثابت است؟ 44 يا آنكه آنها مىگويند: ما متحد و همدست و انتقامگيرنده از دشمنيم؟ 45 به زودى آن اتحاد و اجتماع شكست مىخورد و آنها (به دشمن) پشت خواهند كرد (همان گونه كه در جنگ بدر واقع شد). 46 بلكه قيامت وعدهگاه آنهاست، و قيامت بسى مصيبتبارتر و تلختر است. 47 حقّا كه گنهكاران در گمراهى (از راه سعادت و بهشت) و در آتش افروختهاند. 48 آن روزى كه در ميان آتش به رو كشيده شوند (و گفته شود) بچشيد درد محسوس دوزخ را. 49 زيرا به حقيقت ما همه موجودات عالم هستى را (از حيث ذات و آثار و كمّ و كيف و زمان بقا) به اندازه معين و حدى محدود آفريديم (و آتش ابدى هم سرنوشت كفر دائمى شماست).
نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : مشكينى، على جلد : 1 صفحه : 530