اى اهل ايمان، چون خواهيد براى نماز برخيزيد صورت و دستها را تا مرفق (آرنج) بشوييد و سر و پاها را تا برآمدگى پا مسح كنيد، و اگر جُنُب هستيد پاكيزه شويد (غسل كنيد) و اگر بيمار يا مسافريد يا يكى از شما را قضاء حاجتى دست داده و يا با زنان مباشرت كردهايد و آب نيابيد در اين صورت به خاك پاك و پاكيزهاى روى آريد و به آن خاك صورت و دستها را مسح كنيد (تيمّم كنيد). خدا نمىخواهد هيچ گونه سختى براى شما قرار دهد، و ليكن مىخواهد تا شما را پاكيزه گرداند و نعمت خود را بر شما تمام كند، باشد كه شكر او به جاى آريد. (6) و ياد كنيد نعمت خدا را كه به شما ارزانى داشت و عهد او را كه با شما استوار كرد آن گاه كه گفتيد: (امر تو را) شنيديم و اطاعت كرديم. و از خدا بترسيد كه خدا به نيّات قلبى (شما) آگاه است. (7) اى اهل ايمان، براى خدا پايدار و استوار بوده و به عدالت و راستى و درستى گواه باشيد، و البته شما را نبايد عداوت گروهى بر آن دارد كه از راه عدل بيرون رويد، عدالت كنيد كه به تقوا نزديكتر (از هر عمل) است، و از خدا بترسيد، كه البته خدا به هر چه مىكنيد آگاه است. (8) خدا به آنان كه ايمان آورده و كار شايسته كردند وعده آمرزش و اجر عظيم فرموده است. (9)