و از پى آن رسولان باز عيسى پسر مريم را فرستاديم كه تصديق به درستى توراتى كه پيش او بود داشت و انجيل را نيز به او داديم كه در آن هدايت و روشنى (دلها) است، و تصديق به درستى تورات كه پيش از او بود دارد و راهنمايى خلق و اندرز براى پرهيزكاران عالم است. (46) و اهل انجيل بايد به آنچه خدا در آن كتاب فرستاد حكم كنند، و هر كس به خلاف آنچه خدا فرستاده حكم كند چنين كس از فاسقان خواهد بود. (47) و ما اين (قرآن عظيم) را به حق بر تو فرستاديم كه تصديق به درستى و راستى همه كتب كه در برابر اوست نموده و بر حقيقت كتب آسمانى پيشين گواهى مىدهد. پس حكم كن ميان آنها به آنچه خدا فرستاد و در اثر پيروى از خواهشهاى ايشان حكم حقى كه بر تو آمده وامگذار، ما براى هر قومى از شما شريعت و طريقهاى مقرّر داشتيم، و اگر خدا مىخواست همه شما را يك امت مىگردانيد، و ليكن (اين نكرد) تا شما را به احكامى كه در كتاب خود به شما فرستاد بيازمايد. پس به كارهاى نيك سبقت گيريد، كه بازگشت همه شما به سوى خداست و در آنچه اختلاف مىنماييد شما را به (حقيقت) آن آگاه خواهد ساخت. (48) و (تو اى پيغمبر) به آنچه خدا فرستاده ميان آنان حكم كن و پيرو خواهشهاى ايشان مباش، و بينديش كه مبادا تو را فريب دهند و در بعض احكام كه خدا به تو فرستاده تقاضاى تغيير كنند. پس اگر از حكم خدا روى گردانيدند (باك مدار) بدان كه خدا مىخواهد آنها را به عقوبت بعض گناهانشان گرفتار سازد، و همانا بسيارى از مردم فاسق و بدكارند. (49) آيا باز تقاضاى تجديد حكم زمان جاهليت را دارند؟ و كدام حكم از احكام خدا براى اهل يقين نيكوتر خواهد بود؟! (50)