و سرنوشت ما را هم در اين دنيا و هم در عالم آخرت نيكويى و ثواب مقدر فرما، كه ما به سوى تو بازگشتهايم. خدا فرمود: عذابم را به هر كه خواهم رسانم، و رحمت من همه موجودات را فرا گرفته و البته آن را براى آنان كه راه تقوا پيش گيرند و زكات مىدهند و به آيات ما مىگروند حتم و لازم خواهم كرد. (156) هم آنان كه پيروى كنند از آن رسول (ختمى) و پيغمبر امّى كه در تورات و انجيلى كه در دست آنهاست (نام و نشان و اوصاف) او را نگاشته مىيابند كه آنها را امر به هر نيكويى و نهى از هر زشتى خواهد كرد و بر آنان هر طعام پاكيزه و مطبوع را حلال، و هر پليد منفور را حرام مىگرداند، و احكام پر رنج و مشتقى را كه چون زنجير به گردن خود نهادهاند از آنان برمىدارد (و دين آسان و موافق فطرت بر خلق مىآورد). پس آنان كه به او گرويدند و از او حرمت و عزت نگاه داشتند و يارى او كردند و نورى را كه به او نازل شد پيروى نمودند آن گروه به حقيقت رستگاران عالمند. (157) (اى رسول ما به خلق) بگو كه من بر همه شما جنس بشر رسول خدايم، آن خدايى كه فرمانروايى آسمانها و زمين از آن اوست، هيچ خدايى جز او نيست كه زنده مىكند و مىميراند، پس بايد ايمان به خدا آريد و هم به رسول او پيغمبر امّى (كه از هيچ كس جز خدا تعليم نگرفته) آن پيغمبرى كه بس به خدا و سخنان او ايمان دارد، و پيرو او شويد، باشد كه هدايت يابيد. (158) و جماعتى از قوم موسى هستند كه به دين حق هدايت كنند و به آن دين حكم و دادگرى نمايند. (159)