آيا اين (آتش دوزخ) هم به نظرتان سحر است يا آنكه هنوز چشم بصيرت باز نمىكنيد؟ (15) بارى، به دوزخ در شويد كه صبر و بىصبرى به حالتان يكسان است، و بس آنچه كرديد امروز همان را جزا يابيد. (16) متقيان هم در باغهاى بهشت پر نعمتند. (17) آنان به نعمتى كه خدايشان نصيبشان فرموده دلشادند و خدايشان از عذاب دوزخ محفوظشان داشته است. (18) بخوريد و بياشاميد شما را گوارا باد به پاداش اعمال نيكى كه انجام مىداديد. (19) در حالى كه نزديك هم بر تختها (ى عزّت) تكيه زدهاند و ما حور العين را همجفت آنان گردانيدهايم. (20) و آنان كه ايمان آوردند و فرزندانشان هم در ايمان پيرو ايشان شدند ما آن فرزندان را به آنها برسانيم و از پاداش عمل آنان هيچ نكاهيم. هر نفسى در گرو عملى است كه اندوخته است. (21) و بر آن بهشتيان از هر نوع ميوه و گوشتهاى لذيذ كه مايل باشند فراوان بيفزاييم. (22) آنها در بهشت جام شراب گوارا را چنان سريع از دست هم بگيرند كه گويى منازعه مىكنند در صورتى كه آنجا كار لغو و باطل و نزاع و خلاف و بزهكارى هيچ نيست. (23) و پسرانى مانند لؤلؤ مكنون گردشان (بر انجام خدمت) مىگردند. (24) و آنها با هم به صحبت رو كرده و از سرگذشت يكديگر پرسش كنند. (25) و با هم گويند: ما از پيش ميان اهل و قبيله خود خداترس بوديم. (26) خدا هم بر ما منّت نهاد و ما را از عذاب سموم دوزخ محفوظ داشت. (27) زيرا ما از اين پيش خدا را به حقيقت پرستش مىكرديم كه او خود (بر بندگانش) بسيار نيكخواه و مهربان است. (28) پس (اى رسول ما، خلق را) متذكر ساز كه به نعمت پروردگارت از جنون و كهانت هيچ در تو نيست. (29) بلكه (كافران نادان) گويند: (محمّد) شاعرى است ماهر و ما حادثه مرگ او را انتظار داريم. (30) بگو: شما به انتظار (مرگ من) باشيد كه من هم از منتظران (مرگ و هلاك شما) هستم. (31)