خدا به حال تو آگاه است كه تو و جمعى هم از آنان كه با تواند (اغلب) نزديك دو ثلث يا نصف يا (لا اقل) ثلث شب را هميشه به طاعت و نماز مىپردازيد، و خدا (گردش) شب و روز را مقدّر مىكند، خدا مىداند كه شما هرگز تمام ساعات شب را (به عبادت) ضبط نخواهيد كرد لذا از شما (اوقات خواب و كارهاى ديگر را) در گذشت تا هر چه (از شب را بىمشقت و) آسان است به تلاوت قرآن پردازيد. خدا بر احوال شما آگاه است كه برخى مريض و ناتوانند و برخى به سفر از كرم خدا روزى مىطلبند و برخى در راه خدا به جنگ و جهاد مشغولند، پس در هر حال آنچه ميسّر و آسان باشد به قرائت قرآن پردازيد و نماز به پا داريد و زكات مالتان (به فقيران) بدهيد و به خدا قرض نيكو دهيد (يعنى براى خدا به محتاجان احسان كنيد و قرض الحسنه دهيد)، و هر عمل نيك براى آخرت خود پيش فرستيد (پاداش) آن را البته نزد خدا بيابيد و آن اجر و ثواب آخرت (كه بهشت ابد است، از متاع دنيا) بسى بهتر و بزرگتر است، و دايم از خدا آمرزش طلبيد كه خدا بسيار آمرزنده و مهربان است. (20) 74- سورة المدثر به نام خداوند بخشنده مهربان الا اى رسولى كه خود را به لباس (حيرت و فكرت) در پيچيدهاى. (1) برخيز و به اندرز و پند، خلق را خدا ترس گردان. (2) و خدايت را به بزرگى و كبريايى ياد كن. (3) و لباس (جان و تن) خود را از هر عيب و آلايش پاك و پاكيزه دار. (4) و از ناپاكى (بت و بتپرستان) به كلى دورى گزين. (5) و بر هر كه احسان كنى ابدا منّت مگذار و عوض افزون مخواه. (6) و براى خدايت صبر و شكيبايى پيشگير. (7) تا آن گاه كه (هنگامه قيامت برپا شود و) در صور (اسرافيل) بدمند. (8) آن روز بسيار روز سختى است. (9) كافران را هيچ گونه در آن راحتى و آسايش نيست. (10) به من واگذار كار انتقام آن كس را كه من او را تنها آفريدم. (11) و به او مال و ثروت فراوان بذل كردم. (12) و پسران بسيار حاضر به خدمت نصيب گردانيدم. (13) و اقتدار و مكنت و عزّت دادم. (14) و (با كفران اين نعمتها) باز هم از من طمع افزونى آن دارد. (15) هرگز (بر نعمتش نيفزايم) كه او با آيات ما دشمنى و عناد ورزيد. (16) به زودى او را به سختى و دشوارى (آتش دوزخ) درافكنم. (17)