78- سورة النبإ به نام خداوند بخشنده مهربان (مردم) از چه خبر مهمى پرسش و گفتگو مىكنند؟ (1) از خبر بزرگ (قيامت). (2) كه در آن با هم به جدال و اختلاف كلمه برخاستند. (3) چنين نيست (كه منكران پنداشتهاند) به زودى (به وقت مرگ) خواهند دانست. (4) و باز چنين نيست (كه منكران پنداشتهاند) البته به زودى آگاه مىشوند. (5) آيا ما زمين را مهد آسايش خلق نگردانيديم؟ (6) و كوهها را عماد و نگهبان آن نساختيم؟ (7) و شما را جفت (زن و مرد) آفريديم. (8) و خواب را براى شما مايه (قوم حيات و) استراحت قرار داديم. (9) و (پرده سياه) شب را ساتر (احوال خلق) گردانيديم. (10) و روز روشن را براى تحصيل معاش آنان مقرر داشتيم. (11) و بر فراز شما هفت آسمان محكم بنا كرديم. (12) و چراغى (چون خورشيد) رخشان بر افروختيم. (13) و از فشار و تراكم ابرها آب باران فرو ريختيم. (14) تا بدان آب، دانه و گياه رويانيم. (15) و باغهاى پر درخت (و انواع ميوهها) پديد آوريم. (16) همانا روز فصل (يعنى روز قيامت كه در آن فصل خصومتها شود) وعده گاه خلق است. (17) آن روزى كه در صور بدمند (تا مردگان زنده شوند) و فوج فوج (به محشر) در آييد. (18) و درهاى آسمان به ابواب مختلف گشوده شود (تا هر فوجى از درى شتابند). (19) و كوهها را به گردش آرند تا به مانند سراب گردد. (20) همانا دوزخ كمينگاه (كافران و بد كاران) است. (21) آن دوزخ جايگاه مردم سركش ستمكار است. (22) كه در آن قرنها بمانند (و عذاب كشند). (23) هرگز در آنجا هيچ هوى خنك و شراب (طهور) نياشامند. (24) مگر آبى پليد و سوزان كه حميم و غسّاق جهنم است به آنها دهند. (25) كيفرى كه با اعمال آنها موافق است. (26) زيرا آنها به حقيقت اميد به روز حساب نداشتند. (27) و آيات ما را سخت تكذيب كردند. (28) و حال آنكه حساب هر چيزى را ما در كتابى (به احصاء و شماره) رقم كردهايم. (29) پس بچشيد (كيفر تكذيب و بدكارى را) كه هرگز بر شما چيزى جز رنج و عذاب دوزخ نيفزاييم. (30)