62 آنان كه ايمان آوردند و يهود و نصارى و صابئان، هر كدام به خدا و روز قيامت معتقد باشند و كارهاى شايسته كنند، اجرشان نزد پروردگارشان است؛ نه ترسى دارند و نه اندوهگين شوند. 63 و به ياد آوريد زمانى را كه از شما پيمان گرفتيم و كوه طور را بالاى سرتان قرار داديم. احكام الهى را به قوّت چنگ زنيد و آنچه در آن است به خاطر آوريد؛ شايد پرهيزكار شويد. 64 پس از آن روى برگردانديد و اگر فضل و رحمت پروردگار شامل حالتان نمىشد، از زيانكاران بوديد. 65 تجاوزكاران روز شنبه را شناختيد. پس گفتيم: به صورت ميمونهاى مطرود شويد. 66 و اين كار را عبرت حاضران و آيندگان و موعظهاى براى اهل تقوا قرار داديم. 67 و به ياد آوريد زمانى را كه موسى به قوم خود گفت: خداوند به شما فرمان داده تا گاوى را بكشيد. گفتند: ما را مسخره مىكنى؟ گفت: از اينكه جزو نادانان باشم، به خدا پناه مىبرم. 68 گفتند: براى ما خدايت را بخوان تا براى ما بيان كند از چه نوع گاو باشد. گفت: خداوند مىفرمايد: گاوى كه نه پير باشد و نه جوان، بلكه بين اين دو. پس آنچه مأموريد انجام دهيد. 69 گفتند: براى ما خدايت را بخوان تا براى ما بيان كند رنگ آن چگونه باشد. گفت: خداوند مىفرمايد: گاوى زرد پررنگ كه رنگش بينندگان را شادمان مىكند.