نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : ارفع، سيد كاظم جلد : 1 صفحه : 172
164 و زمانى كه گروهى از آنها گفتند: چرا آنهايى را كه خداوند هلاكشان مىكند و يا به عذاب دردناك مبتلا مىسازد، نصيحت مىكنيد؟ گفتند: بدين خاطر كه در پيشگاه پروردگارتان عذرخواهى كنيم؛ شايد تقوا را پيشه خويش سازند. 165 و چون چيزهايى را كه بدان پندشان داده بودند فراموش كردند، آنها را كه از كارهاى زشت اجتناب مىكردند نجات داديم و آنانى را كه ستم مىكردند به خاطر گناهانشان گرفتار عذابى سخت كرديم. 166 هنگامى كه از آنچه نهى شده بودند سرپيچى كردند، به آنها خطاب كرديم كه به شكل ميمونهاى طردشده درآييد. 167 و هنگامى كه پروردگارت فرمانش بر اين تعلق گرفت كه تا روز قيامت بر قوم يهود مردمى را گمارد كه همواره آنها را در ناراحتى و عذاب قرار دهند؛ زيرا پروردگار تو سريع مجازات مىكند و نيز او بخشنده و مهربان است. 168 و يهوديان را در زمين به گروهها تقسيم كرديم. جمعى از آنها شايسته و جمعى بر خلاف آنها نالايق بودند و با خوبىها و بديها امتحانشان كرديم؛ شايد به حقيقت بازگردند. 169 پس از آنها، جانشينانى جاى آنها را گرفتند كه وارث كتاب شدند و متاع پست دنيا را برگزيدند و گفتند: بخشيده خواهيم شد. و اگر از همان متاع پست دنيا دوباره نصيبشان مىشد، در اختيار مىگرفتند. آيا اينها به وسيله كتاب پيمان نبسته بودند كه نسبت به پروردگار جز حق را نگويند در حالى كه از كتاب درس گرفته و از مطالب آن با خبر بودند كه البته خانه آخرت براى اهل تقوا بهتر است. آيا به عقل نمىآييد؟! 170 آنانى كه به كتاب تمسك مىجويند و نماز را برپامىدارند، ما پاداش صالحان را ضايع نمىكنيم.
نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : ارفع، سيد كاظم جلد : 1 صفحه : 172