نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : ارفع، سيد كاظم جلد : 1 صفحه : 209
7 آنانى كه به ملاقات با ما دل بستهاند و به زندگى دنيا دل خوش كرده و به آن مطمئن شدهاند و آنانى كه از آيات ما غافلند؛ 8 هم آنها جايشان به خاطر كارهايى كه انجام دادهاند، آتش است. 9 آنانى كه ايمان آورده و كارهاى پسنديده كردهاند، خدايشان آنها را به بهشتهاى پر از نعمتى هدايت مىفرمايد كه نهرها از زير درختانش جارى است. 10 دعايشان در آنجا اين است: خدايا! تو منزّهى. و درودشان سلام است و پايان دعايشان اين است: حمد، مخصوص خداى جهانيان است. 11 اگر خداوند شر را با شتاب به مردم مىداد، به همان شتاب كه خير را به آنها مىدهد، به طور قطع مرگشان فرا مىرسيد؛ ولى ما آنهايى را كه انتظار معاد ندارند، در طغيانشان رها مىكنيم تا كوردل بمانند. 12 وقتى اين انسان گرفتار ناراحتى مىشود، ما را به پهلو خوابيده يا نشسته يا ايستاده مىخواند؛ ولى همينكه ناراحتى را از او برطرف مىسازيم، آن چنان در غفلت فرومىرود كه گويا هرگز از ما تقاضايى نداشته است. آرى اين چنين كارهاى اهل اسراف در نظرشان نيك جلوه داده شده است. 13 پيش از شما بسيارى از امتها را وقتى ستم كردند و پيامبرانشان با دلايل به نزدشان آمدند و ايمان نياوردند نابود كرديم و ما مردم بدكار را اين چنين مجازات مىكنيم. 14 آنگاه شما را جانشين آنها در زمين كرديم تا ببينيم چگونه عمل مىكنيد.
نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : ارفع، سيد كاظم جلد : 1 صفحه : 209