نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : ارفع، سيد كاظم جلد : 1 صفحه : 262
سوره حجر مكّه به نام خداوند بخشنده مهربان 1 الف، لام، را، اينها آيات كتاب الهى و قرآن روشنگر است. 2 چه بسا كافران آرزو مىكنند كه كاش مسلمان بودند. 3 آنها را به حال خودشان بگذار تا بخورند و از دنيا بهره ببرند و آرزوها سرگرمشان كند؛ ولى به زودى خواهند فهميد. 4 و ما مردم هيچ شهرى را نابود نكرديم، مگر آنكه براى آنها وقت معينى قرار داديم. 5 و هيچ ملّتى از وقت معين خود جلو نمىافتد و نيز مؤخر نخواهد شد. 6 كافران گفتند: اى كسى كه قرآن بر تو نازل شده! حتما تو ديوانهاى؛ 7 اگر راست مىگويى، چرا فرشتگان را براى ما نمىآورى؟ 8 ما فرشتگان را جز به حق نازل نمىكنيم، و آنگاه به آنها مهلت داده نخواهد شد. 9 ما خود اين قرآن را نازل كرديم و خود حتما حافظ آن هستيم. 10 ما پيش از تو در بين ملتهاى نخستين نيز پيامبرانى فرستاديم. 11 هر پيامبرى به سراغشان مىآمد، او را به مسخره مىگرفتند. 12 بدين طريق قرآن را در دل مجرمان جاى مىدهيم. 13 به آن ايمان نمىآورند و البته روش مردم نخستين نيز چنين بوده است. 14 و اگر درى از آسمانها به روى آنها بگشاييم تا دايم بر آسمانها صعود و نزول كنند، 15 بازمىگويند: چشمبندى كردهاند و درباره ما سحر و جادو شده است.
نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : ارفع، سيد كاظم جلد : 1 صفحه : 262