177 نيكى آن نيست كه روى خود را به سوى مشرق و مغرب كنيد؛ بلكه نيكى آن است كه انسان به خدا و روز قيامت و فرشتگان و كتاب و پيامبران ايمان آورد، و ثروت خود را كه مورد علاقهاش مىباشد، به خويشاوندان و يتيمان و فقرا و درماندگان و سؤالكنندگان و براى آزادى بردگان بدهد و نماز را بهپا دارد و زكات دهد و با هر كه پيمان بسته، بهموقع وفا كند و هنگام ندارى و بيمارى و در موقع جنگ صبر كند. اينانند كه به حق راستگو و پرهيزكارانند. 178 اى اهل ايمان! حكم قصاص درباره كشتگان بر شما نوشته شده است؛ آزاد در برابر آزاد و برده در برابر برده و زن در برابر زن قصاص مىشود. اگر كسى از جانب برادر ايمانى خود مورد عفو قرار گيرد، بايد از روش شايستهاى پيروى كند و او هم در پرداختن ديه كوتاهى نكند. اين تخفيف و لطفى از پروردگار شماست و هر كه بعد از اين دستور تجاوز كند، عذاب دردناكى در انتظار اوست. 179 اى اهل خرد! در حكم قصاص برايتان حفظ زندگى است تا شايد پرهيزكار شويد. 180 بر شما نوشته شده وقتى يكى از شما را مرگ نزديك شد، اگر ثروتى دارد براى پدر و مادر و خويشان خود به نيكى و احسان به آنان وصيت كند كه اين كار سزاوار اهل تقوا است. 181 و هرگاه كسى بعد از آنكه وصيت را شنيد تغيير دهد، گناهانش بر گردن تغيير دهندگان است؛ زيرا كه او پروردگار شنوا و آگاه است.