نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : ارفع، سيد كاظم جلد : 1 صفحه : 293
105 ما قرآن را بر اساس حق نازل كرديم و به حق نازل شده است و ما تو را جز براى مژده دادن و ترساندن نفرستاديم. 106 و قرآن را از جهت آيات، از هم جدا كرديم تا با صبر و حوصله براى مردم بخوانى و ما آن را به تدريج نازل كرديم. 107 بگو: خواه به قرآن ايمان بياوريد و خواه ايمان نياوريد، آنانى كه پيش از آن به آنها دانش داده شده، هنگامى كه آيات قرآن براى آنها خوانده مىشود سجدهكنان به خاك مىافتند. 108 و مىگويند: پروردگار ما منزّه است. وعدههاى خداى ما انجام شدنى است؛ 109 گريهكنان بر خاك مىافتند، خشوعشان افزوده مىشود. 110 بگو: اگر خدا را با نام اللَّه بخوانيد يا نام رحمان، تفاوت نمىكند. براى خداوند اسماى نيكويى هست. در نمازت نه صدا را بلند كن و نه آهسته؛ بلكه بين آن دو را انتخاب كن. 111 و بگو: حمد مخصوص خداوندى است كه نه فرزندى و نه شريكى در مالكيت جهان براى خود انتخاب كرده و نه دوستى براى برطرف كردن ذلت برگزيده، او را بزرگ بشمار؛ بزرگ شمردنى كامل. سوره كهف مكّه به نام خداوند بخشنده مهربان 1 حمد، مخصوص خداوندى است كه قرآن را بر بندهاش نازل كرد و هيچگونه انحرافى در آن قرار نداد، 2 تا از جانب خود در حالى كه نگهبان است، از عذابى سخت بترساند و اهل ايمان را كه كارهاى شايسته انجام مىدهند، مژده دهد كه براى آنها پاداش نيكويى خواهد بود؛ 3 بهشتى كه براى هميشه در آن خواهند ماند. 4 و نيز آنانى را كه گفتند: خدا فرزند دارد، بترساند.
نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : ارفع، سيد كاظم جلد : 1 صفحه : 293