نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : ارفع، سيد كاظم جلد : 1 صفحه : 295
16 هنگامى كه از اين مردم و آنچه غير خدا مىپرستند كنارهگيرى كرديد؛ به غار پناهنده شويد تا پروردگارتان رحمت خويش بر شما بگستراند و براى شما در كارتان گشايشى فراهم نمايد. 17 و خورشيد را مشاهده مىكنى كه هنگام طلوع در طرف راست آنها قرار دارد و هنگام غروب، در سمت چپ بگردد و اينها در محل وسيعى از آن غار قرار داشتند. اين از نشانههاى الهى است. هر كه را خداوند هدايت كند، هدايتيافته واقعى است و هر كه را خدا گمراه سازد، براى او يار و ارشاد كنندهاى نخواهى يافت. 18 خيال مىكردى بيدارند؛ ولى در خواب بودند. آنها را به پهلوى راست و چپ مىگردانديم و سگ آنها دستهاى خود را بر در غار گشوده بود. اگر به آنها نظر مىانداختى، با ترس و وحشت فراوان پا به فرار مىگذاشتى. 19 و اين گونه بود كه بيدارشان كرديم تا از يكديگر سؤال كنند. يكى گفت: چه مدت در غار بودهايد؟ پاسخ دادند: يك روز يا بخشى از روز. گفتند: پروردگارتان از مدت حضورتان در غار آگاهتر است. يكى را با اين پول خود به شهر بفرستيد تا مشاهده شود كدام طعام پاكيزهتر است و خوراكى از آنجا براى شما بياورد و سخت دقت كند و كسى را از كار شما آگاه نسازد. 20 اگر آنها از وضع شما آگاه شوند، شما را سنگسار مىكنند يا اينكه به دين خود برگردانند و ديگر روى سعادت را نخواهيد ديد.
نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : ارفع، سيد كاظم جلد : 1 صفحه : 295