نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : ارفع، سيد كاظم جلد : 1 صفحه : 337
39 به آنانى كه مورد ستم واقع شدهاند، اجازه جهاد داده شده و خداوند بر يارى كردن آنها تواناست. 40 همانهايى كه از شهر خود به ناحق اخراج شدند، به اين خاطر كه مىگفتند: پروردگار ما اللَّه است. اگر خداوند بعضى از مردم را به توسط بعضى ديگر دفع نمىكرد، ديرها و صومعهها و كنيسهها و كليساها و مساجدى كه نام خدا در آن زياد برده مىشود ويران مىشد. پروردگار، آنانى را كه او را يارى كنند، يارى مىكند؛ زيرا كه او نيرومند و مقتدر است. 41 همانهايى كه وقتى در روى زمين امكاناتشان دهيم، نماز را برپامىدارند و زكات را ادا مىكنند و امر به معروف و نهى از منكر مىنمايند و پايان همه كارها از آن پروردگار است. 42 اگر تو را تكذيب مىكنند، پيش از آنها نيز قوم نوح و عاد و ثمود پيامبرانشان را تكذيب كردند. 43 همچنين قوم ابراهيم و قوم لوط، پيامبران خود را تكذيب نمودند. 44 و نيز اصحاب مدين و موسى تكذيب شدند. به كافران مهلت دادم، آنگاه مجازاتشان كردم و ديدى كه چگونه مجازات سختى نمودم. 45 چه بسيار شهرها كه ستمگر بودند و نابودشان كرديم. آنگاه آن شهرها بر سقفها خراب شدند و چه چاههاى آب كه معطّل ماند و چه كاخهاى گچكارى شده كه بىصاحب است. 46 آيا در روى زمين سير نمىكنند تا دلهايى پيدا كنند كه با آن درك كنند و يا گوشهايى كه به آن بشنوند؟! علت آن است كه ديدگان كور نمىشنوند؛ بلكه دلهايى كه در سينه دارند، كور مىشوند.
نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : ارفع، سيد كاظم جلد : 1 صفحه : 337