17 مثل آنها شبيه كسى است كه آتش مىافروزد و همينكه اطراف وى را روشن ساخت، خداوند روشنايى آنان را مىبرد و در تاريكى كه نمىبينند، رهايشان كند. 18 كر و لال و كورند و به سوى حق بر نمىگردند. 19 يا مثل آنها شبيه بارانى است كه با تاريكىها و رعد و برق همراه است. از بيم صاعقهها و مرگ، انگشتان خويش در گوشها كنند و خداوند بر كافران احاطه دارد. 20 نزديك است كه برق ديدگانشان را بربايد. هرگاه روشن شود، راه روند و چون تاريك شود، بايستند و اگر خدا بخواهد گوش و چشمهاى ايشان را مىبرد و خداوند بر همه چيز تواناست. 21 اى مردم! پروردگار خويش كه شما و پيشينيان شما را آفريده بپرستيد، شايد پرهيزكار شويد؛ 22 خدايى كه زمين را براى شما بستر قرار داد و آسمان را بر افراشت و از آسمان آبى نازل كرد و به وسيله آن ميوهها را براى روزى شما بيرون آورد؛ پس شما كه مىدانيد، براى خدا همتا قرار ندهيد. 23 و اگر در آنچه بر بنده خودمان فرستادهايم شك داريد، سورهاى مثل آن بياوريد و اگر راست مىگوييد، غير خدا، ياران خويش را بخوانيد. 24 و اگر اين كار را نكرديد كه هرگز نخواهيد كرد؛ پس بترسيد از آتشى كه هيزمش مردم و سنگ است و براى كافران مهيّا شده است.