نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : ارفع، سيد كاظم جلد : 1 صفحه : 405
6 اين وعده الهى است و خدا در وعدههايش تخلف نمىكند؛ ولى بيشتر مردم نمىدانند. 7 ظاهرى از زندگى دنيا را مىبينند؛ ولى از آخرت غافلند. 8 آيا در باطن خود نمىانديشند كه خداوند آسمانها و زمين را با آنچه در بين آنهاست جز بر اساس حق براى مدتى معين نيافريده؟ و بسيارى از مردم لقاى الهى را انكار مىكنند. 9 آيا در زمين سير و سفر نمىكنند تا ببينند پايان كار كسانى كه قبل از آنها در نهايت قدرت بودند به كجا انجاميد؟ در حالى كه زمين را بيشتر از اينها آباد ساختند، پيامبرانشان با دلايل روشن به سراغشان آمدند. خداوند هيچگاه به آنان ظلم نكرد؛ بلكه آنها به خود ظلم روا داشتند. 10 تا عاقبت بدكاران به آنجا رسيد كه آيات الهى را تكذيب كردند و آنها را به مسخره گرفتند. 11 خداست كه خلق را آغاز كرد و سپس بازگرداند و آنگاه بهسويش بازگردانده مىشويد. 12 روزى كه قيامت برپامىشود، مجرمان غمگين مىشوند. 13 آنها شفيعانى از خدايانشان ندارند؛ بلكه آنها را انكار مىكنند. 14 روزى كه قيامت برپامىشود و مردم از هم جدا مىشوند. 15 آنانى كه ايمان آورده و كارهاى شايسته انجام دادهاند، در باغى از بهشت شادمانند.
نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : ارفع، سيد كاظم جلد : 1 صفحه : 405