نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : ارفع، سيد كاظم جلد : 1 صفحه : 408
33 وقتى ضررى به انسانها مىرسد، پروردگار خود را مىخوانند و به سوى او انابه مىنمايند، و هنگامى كه خداوند رحمتى از جانب خود به آنها مىچشاند گروهى از آنان به خداى خويش مشرك مىشوند. 34 تا نعمتهايى را كه ما به آنها داديم كفران كنند و خوش باشند. البته به زودى خواهند فهميد. 35 آيا ما دليل محكمى بر آنان فرستاديم كه او از شرك آنها سخن گويد؟ 36 وقتى رحمتى بر اين انسانها مىچشانيم، به آن خوشحال مىشوند و هنگامى كه به خاطر كارهايشان رنج و بلا به سراغشان مىآيد، نوميد مىشوند. 37 آيا نديديد كه خداوند روزى را به هر كه خواهد، وسعت مىبخشد و يا در تنگنا قرار مىدهد كه در اين كار براى اهل ايمان! نشانههايى است؛ 38 بنا بر اين حق نزديكان خود را بده و نيز حق مستمندان و درماندگان، كه اين كار براى آنانى كه رضاى پروردگار را طلب مىكنند، بهتر است و اين نوع افراد رستگار خواهند شد. 39 آنچه به عنوان ربا مىپردازيد تا ثروت مردم بيشتر شود، نزد پروردگار بيشتر نخواهد شد و آنچه زكات مىپردازيد و به آن رضاى خدا را اراده مىكنيد، ثوابش بيشتر خواهد شد. 40 خداست كه شما را خلق كرد؛ سپس به شما روزى داد. آنگاه شما را ميراند و سپس شما را زنده مىكند. آيا شريكانى كه براى خدا انتخاب كردهايد، مىتوانيد يكى از اين كارها را انجام دهند؟ منزه و برتر است او از آنچه براى او شريك مىگيريد. 41 به واسطه رفتار مردم، فساد در خشكى و دريا آشكار گرديد تا خداوند سزاى بعضى رفتارها را به آنان بچشاند؛ شايد بازگردند.
نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : ارفع، سيد كاظم جلد : 1 صفحه : 408