نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : ارفع، سيد كاظم جلد : 1 صفحه : 416
12 و اگر ببينى مجرمان را در آن هنگام كه در پيشگاه پروردگارشان سرافكندهاند و مىگويند: پروردگارا! وعدههايت را ديديم و شنيديم. ما را به دنيا بازگردان تا كارهاى شايسته كنيم؛ زيرا كه ما به مرتبه يقين رسيدهايم. 13 اگر مىخواستيم همه انسانها را هدايت مىكرديم؛ ولى سخن من حق است كه جهنّم را از جنّ و انسان همگى پر مىكنم. 14 پس بچشيد عذاب الهى را؛ زيرا كه ديدار امروز خود را فراموش كرديد. ما نيز شما را فراموش كرديم و به خاطر كارهايتان عذاب هميشگى را نوش جان كنيد. 15 كسانى به آيات ما ايمان مىآورند كه وقتى به ياد آيات ما مىافتند، سر به خاك مىسايند و تسبيح و حمد پروردگارشان را به جا آورده و كبر نمىورزند. 16 از بستر استراحت برخاسته و خداى خويش را با بيم و اميد مىخوانند و از آنچه به آنها روزى دادهايم، انفاق مىكنند. 17 هيچكس نمىداند چه پاداشهايى كه باعث روشنى چشم است به خاطر كارهايشان براى آنها نهفته شده است. 18 آيا مؤمن و فاسق مثل هماند؟! هرگز يكسان نخواهند بود. 19 آنان كه ايمان آورده و كارهاى شايسته كردهاند، به خاطر كارهايشان منزلگاه هميشگى در بهشت خواهند داشت. 20 و آنانى كه فاسق شدند، منزلگاهشان آتش است. هر وقت مىخواهند از آتش بيرون آيند، آنها را به آتش بازمىگردانند و به آنها مىگويند: بچشيد عذابى را كه در دنيا انكار مىكرديد.
نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : ارفع، سيد كاظم جلد : 1 صفحه : 416