نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : ارفع، سيد كاظم جلد : 1 صفحه : 431
23 و هيچ شفاعتى در پيشگاه پروردگار جز آن كه خدا به او اجازه داده سودمند نيست تا اينكه اضطراب از دلهايشان بيرون رود. آنگاه مىگويند: خداوند درباره شفاعت چه فرمود؟ پاسخ دهند كه حق گفت و او برتر و بزرگ است. 24 بگو: چه كسى از آسمانها و زمين به شما روزى مىدهد؟ بگو: خداوند، ما و شما يا بر هدايت و يا بر گمراهى آشكارى هستيم. 25 بگو: شما مسئول گناهان ما نيستيد و ما نيز در برابر گناهانتان مسئول نيستيم. 26 بگو: پروردگار ما همه را در روز قيامت جمع مىكند. آنگاه به حق بين ما حكم خواهد كرد كه او گشايندهاى آگاه است. 27 بگو: آنهايى كه به عنوان شريك به من نسبت داديد، به من نشان دهيد. هرگز نتوانيد. آرى او خداى مقتدر و حكيم است. 28 ما تو را جز براى همه مردم جهان نفرستاديم تا هم بشارتدهنده باشى و هم بيمرسان؛ و لكن بيشتر مردم نمىدانند. 29 و مىگويند: اگر راست مىگوييد، پس كى وعده الهى واقع مىشود؟ 30 بگو: وعده شما روزى است كه نه ساعتى تأخير مىافتد و نه ساعتى جلو قرار مىگيرد. 31 كافران گفتند: هرگز به اين قرآن و كتابهاى آسمانى ديگر ايمان نخواهيم آورد. در قيامت خواهى ديد كه اين ستمگران در پيشگاه پروردگارشان نگه داشته شدهاند، در حالى كه هر كدام گناهان خود را به گردن ديگرى مىاندازد. ضعيفان به مستكبران مىگويند: اگر شما نبوديد، ما مؤمن بوديم.
نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : ارفع، سيد كاظم جلد : 1 صفحه : 431