نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : ارفع، سيد كاظم جلد : 1 صفحه : 443
41 و نشانه ديگر، آن كه ما نژادشان را در آن كشتى پربار حمل كرديم. 42 و براى آنها شبيه كشتى، وسايل نقليه ديگرى خلق نموديم. 43 و اگر بخواهيم، همگى را غرق مىكنيم و دادرسى ندارند و كسى آنان را نجات نمىدهد، 44 جز آن كه رحمت ما براى ادامه زندگى تا زمانى معين شامل حالشان شود. 45 وقتى به آنها گفته مىشود: بترسيد از حوادثى كه پيشرو و پشت سر شماست تا شايد مشمول رحمت پروردگار شويد. 46 هيچ آيهاى از آيات پروردگارشان براى آنها نيامد، جز آن كه از آن اعراض مىكنند. 47 و هرگاه به آنها گفته مىشود: از آنچه خداوند به شما روزى كرده انفاق كنيد. كافران به اهل ايمان مىگويند: آيا ما كسى را اطعام كنيم كه اگر خدا مىخواست او را سير مىكرد؟ شما در گمراهى آشكارى هستيد. 48 و مىگويند: اگر راست مىگوييد، پس كى وعده قيامت واقع مىشود؟ 49 آنها جز اين را انتظار نمىكشند كه يك صداى آسمانى ناگهان آنها را در بر گيرد، در حالى كه با هم مشغول جنگ و جدالند. 50 در آن حال فرصت وصيت ندارند و نيز فرصت مراجعه به خانواده را پيدا نمىكنند. 51 در صور دميده مىشود و ناگاه از قبرها به سوى پروردگار خويش مىشتابند. 52 آنگاه مىگويند: واى بر ما! چه كسى ما را از آن آرامگاه ما برانگيخت؟ اين همان چيزى است كه خداى رحمان وعده داده بود و فرستادگان او راست گفتند. 53 و جز يك صدا نباشد. در آن زمان همگى را نزد ما احضار كنند. 54 امروز به كسى ظلم نخواهد شد و شما جز كارهايى كه كردهايد، پاداش داده نمىشويد.
نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : ارفع، سيد كاظم جلد : 1 صفحه : 443