نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : ارفع، سيد كاظم جلد : 1 صفحه : 501
23 آيا ديدى كسى را كه هواى نفس خويش را خداى خود قرار داده؟ و خداوند او را دانسته گمراه ساخته و بر گوش و دلش مهر زده و بر ديدگانش پرده انداخته؛ پس چه كسى بعد از خدا او را هدايت مىكند؟ آيا به خود نمىآييد؟! 24 گفتند: زندگى فقط در همين دنياست؛ مىميريم و زنده مىشويم و چيزى جز روزگار ما را نابود نمىكند. البته اين سخن را از روى آگاهى نمىگويند؛ بلكه فقط ظنّ و خيال آنان است. 25 و هنگامى كه آيات روشن ما براى آنان تلاوت مىشود، تنها دليلى كه مىآورند. اين است كه اگر راست مىگوييد، پدران ما را زنده كنيد و براى ما بياوريد. 26 بگو: اين خداست كه شما را زنده مىكند و سپس مىميراند و آنگاه همگى شما را براى روز قيامت جمع مىكند كه شكّى در آن نيست؛ ولى بيشتر مردم نمىدانند. 27 و حكومت آسمانها و زمين از آن خداست و در روزى كه قيامت برپامىگردد اهل باطل زيان مىكنند. 28 و مىبينى هر گروهى به زانو درآمده و هر ملتى را با نامه عملش بخوانند: امروز به آنچه انجام دادهايد، پاداش داده مىشويد. 29 اين كتاب ماست كه بر اساس حق با شما سخن مىگويد؛ ولى ما آنچه را انجام مىداديد مىنوشتيم. 30 و اما آنهايى كه ايمان آورده و كارهاى شايسته كردهاند، پروردگارشان آنها را در رحمت خويش وارد مىسازد كه اين رستگارى آشكار است. 31 و اما به آنهايى كه كافر شدند، گفته مىشود: مگر آيات من براى شما تلاوت نشد و شما كبر ورزيديد؛ چون مردمى مجرم بوديد. 32 و هنگامى كه به شما گفته شد كه وعده خدا حق است و در قيامت شكّى نيست، گفتيد: ما نمىدانيم قيامت چيست. ما فقط گمانى در اين باره داريم و يقين نداريم.
نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : ارفع، سيد كاظم جلد : 1 صفحه : 501