نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : ارفع، سيد كاظم جلد : 1 صفحه : 570
40 سوگند به پروردگار مشرقها و مغربها كه ما مىتوانيم، 41 آنها را به مردم ديگرى تبديل كنيم كه از آنها بهترند و ما هرگز شكست نمىخوريم. 42 پس اى رسول ما! آنها را به حال خود بگذار تا در باطل خود فروروند و بازى كنند تا روزى را كه وعده عذاب آنهاست ملاقات كنند. 43 روزى كه بسرعت از قبرهاى خويش خارج مىشوند. گويى به سوى بتان خود مىدوند. 44 ديدگان به زير انداخته، ذلت همه وجودشان را گرفته. اين، همان روزى است كه به آنان وعده داده مىشود. سوره نوح مكّه به نام خداوند بخشنده مهربان 1 ما نوح را به سوى قومش فرستاديم و گفتيم: قوم خود را بيم ده پيش از آن كه عذاب دردناك به سراغشان آيد. 2 نوح گفت: اى قوم! من براى شما بيمرسانى آشكارم. 3 خدا را بندگى كنيد و از او بترسيد و مرا اطاعت نماييد. 4 تا خداوند گناهان شما را ببخشد و تا مدتى معين به شما عمر دهد؛ زيرا اگر اجل الهى فرارسد، تأخيرى نخواهد داشت اگر بدانيد. 5 نوح گفت: پروردگارا! من شب و روز قوم خود را دعوت كردم؛ 6 ولى دعوت من جز فرار از حق بر آنان نيفزود. 7 و من هر وقت دعوتشان مىكنم تا آنها را ببخشى، انگشتان خود را در گوشهايشان مىكنند و لباسهايشان را به سر مىكشند و در مخالفت اصرار ورزيده و به شدت تكبر مىكنند. 8 در عين حال باز با صداى بلند آنان را دعوت كردم، 9 و سپس آشكارا و در نهايت سرّى دعوتشان كردم. 10 و به آنها گفتم: از خداى خويش طلب بخشش كنيد كه او بسيار بخشنده است.
نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : ارفع، سيد كاظم جلد : 1 صفحه : 570