نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : ارفع، سيد كاظم جلد : 1 صفحه : 72
166 آنچه روز برخورد دو گروه به شما وارد شده، به اجازه پروردگار بود تا اهل ايمان شناخته شوند. 167 و نيز آنان كه اهل نفاق هستند شناخته گردند. وقتى به آنها گفته مىشود كه بياييد در راه خدا جنگ كنيد و يا دفاع نماييد. گفتند: اگر ما مىدانستيم جنگ مىشود از شما پيروى مىكرديم. در حالى كه آن روز آنها به كفر نزديكتر از ايمان بودند؛ به زبان چيزى را مىگويند كه در دل بدان معتقد نيستند، و خدا آگاهتر است به آنچه پنهان مىكنند. 168 آنان كه خود نشستهاند، درباره برادران خويش مىگويند: اگر اطاعت كرده بودند، كشته نمىشدند. به آنها بگو: اگر راست مىگوييد، مرگ را از خود دور كنيد. 169 گمان نبريد آنهايى كه در راه خدا كشته شدهاند مردهاند؛ بلكه زندهاند و نزد پروردگارشان روزى داده مىشوند. 170 از آنچه خداوند از فضل خويش بدانها بخشيده خوشحالند و از سرنوشت آنهايى كه به دنبالشان مىآيند و هنوز به آنها ملحق نشدهاند، شادمانند كه نه ترسى دارند و نه غمگين مىشوند. 171 به نعمت و كرم پروردگار و اينكه خداوند پاداش اهل ايمان را ضايع نمىكند شادمانند. 172 همانها كه دعوت خدا و رسول را پس از آنكه جراحاتى بر آنها وارد شده بود پذيرفتند. نيكوكاران و پرهيزكارانشان پاداشى بزرگ دارند. 173 همانها كه وقتى مردم بدانها گفتند: لشكر دشمن عليه شما اجتماع كردهاند، از آنها بترسيد، ايمانشان بيشتر شد و گفتند: خدا ما را بس است و بهترين حامى است.
نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : ارفع، سيد كاظم جلد : 1 صفحه : 72