«بانويى از فرزندان من به نام فاطمه، دختر موسى در قم رحلت مى‌كند كه با شفاعت او همه شيعيان ما وارد بهشت مى‌شوند.» [1]

و در فرازى از زيارتنامه آن گرامى كه امام رضا عليه السلام رسيده است مى‌خوانيم:

«يا فاطِمَةُ اشْفَعى‌ لى‌ فىِ الْجَنَّةِ فَانَّ لَكِ عِنْدَاللَّهِ شَأْناً مِنَ الشَأْنِ» [2]

اى فاطمه معصومه! بهشت را براى من درخواست كن؛ زيرا نزد خدا مقام والايى دارى.

القاب ديگر آن حضرت كه در زيارتنامه‌اش آمده عبارت است از: طاهره، حميده، بَرّه، رشيده، تقيّه، نقيّه، رضيّه، سيّده، مرضيّه و اخت الرضا عليه السلام [3]

شخصيّت

حضرت معصومه عليه السلام در پرتو برخوردارى ازكمالات نفسانى و فضائل اخلاقى بعد از امام رضا عليه السلام در ميان فرزندان موسى بن جعفر عليه السلام و حتى ديگر امامزادگان، شخصيّتى ممتاز و برجسته دارد. محدث قمى در رابطه با دختران موسى بن جعفر مى‌نويسد:

«بر حسب آنچه به ما رسيده افضل آنها، سيّده جليله معظّمه، فاطمه بنت امام موسى عليه السلام معروف به حضرت معصومه است.» [4]

علّامه، محمد تقى تسترى مى‌نويسد:

«در ميان فرزندان امام كاظم عليه السلام با آن همه كثرتشان بعد از امام رضا عليه السلام كسى همسنگ حضرت معصومه عليه السلام نمى‌باشد.» [5]

در ذيل چندين روايت اين است كه قم به خاطر وجود مبارك فاطمه معصومه عليه السلام در آن، حرم اهل بيت قلمداد شده است، از جمله امام صادق عليه السلام فرمود:

«خداوند حرمى دارد كه مكه است. پيامبر صلى الله عليه و آله نيز حرمى دارد كه مدينه است.

[1] - بحارلانوار، ج 60، ص 216، مستدرك سفينة البحار، ج 8، ص 258

[2] - مفاتيح الجنان، زيارت حضرت معصومه

[3] - ر. ك: فاطمه بنت الامام موسى الكاظم (ع)، ص 112

[4] - منتهى الآمال، ج 2، ص 241

[5] - كريمۀ اهل بيت، ص 21