ولى براى مردم اميد بخش باشد. تلاوت او توأم با حزن بود و هر گاه قرآن مى‌خواند گويى با فردى به طور حضورى و مشافهه سخن مى‌گويد.» [1]

* ربيع بن عبدالرحمان اسدى از ياران امام صادق عليه السلام:

سوگند به خدا، موسى بن جعفر عليه السلام از هوشياران بود و مى‌دانست چه كسى پس از درگذشتن بر امامت او متوقف خواهد شد، با اين حال، خشمش را نسبت به آنها فرو مى‌برد و آنچه از ايشان مى‌دانست، آشكار نمى‌كرد، از اين رو، «كاظم» ناميده شد.» [2]

ب- مورخان و محدثان شيعه‌

اظهار نظر مورّخان و محدثان شيعه نسبت به پيشواى هفتم عليه السلام و تجليل از آن حضرت بسيار فراوان است. از جمله:

* شيخ مفيد:

«ابوالحسن، موسى عليه السلام عابدترين، فقيه‌ترين، سخاوتمندترين و گرامى‌ترين مردم زمان خود بود.» [3]

* اين شهر آشوب‌

«موسى بن جعفر عليه السلام فقيه‌ترين مردم زمان خود و داناترين آنان به كتاب خدا و خوش صوت‌ترين ايشان در تلاوت قرآن بود؛ قرآن رابا لحنى محزون تلاوت مى‌كرد و به هنگام تلاوت مى‌گريست؛ شنوندگان نيز از تلاوت آن حضرت مى‌گريستند.

و نيز برترين مردم شأن و مرتبت، والاتين ايشان در جايگاه دينى و سخاوتمندترين، فصيح‌ترين و شجاعترين آنان بود. به شرف ولايت، مخصوص‌

[1] - كافى، ج 2، ص 606

[2] - مناقب، ج 4، ص 323

[3] - ارشاد، ص 296