كه در منابع تاريخى و حديثى ذكر شده و ما ضمن دو محور: دوران كودكى و دوران آمادگى به بيان آن مى‌پردازيم.

1- دوران كودكى

الف- محبوب پدر

نخستين نكته مهم و قابل توجّه در اين مقطع از زندگى موسى بن جعفر عليه السلام محبوبيت بيش از حدّ وى نزد پدر ارجمندش امام صادق عليه السلام است. براساس آنچه نقل شده به امام صادق عليه السلام عرض شد: فرزندتان موسى را چقدر زياد دوست داريد! فرمود:

«وَ دَدْتُ انْ لَيْسَ لى‌ وَلَدٌ غَيْرَهُ حَتَّى لا يُشارِكَهُ فى‌ حُبّى‌ لَهُ احَدٌ» [1]

دوست داشتم فرزندى بجز وى نداشته باشم تا كسى در محبّت من نسبت به او سهيم نباشد.

اين علاقه و محبّت از امام صادق عليه السلام- كه فرزندان ديگرى هم داشته است- نسبت به امام موسى عليه السلام از سنخ محبت پيامبر صلى الله عليه و آله نسبت به فرزندانش امام حسن و امام حسين عليهما السلام و بيانگر شخصيّت ممتاز و بى نظير آن بزرگوار در ميان فرزندان پيشواى ششم عليه السلام است؛ شخصيّت و مقامى كه ارتباط تنگاتنگ با اصل مكتب و اهداف عالى امامت دارد و ديگران حتى فرزندان امام عليه السلام از آن بهره‌اى ندارند.

ب- سخن گفتن در گهواره‌

از جمله اختصاصات پيامبران و رهبران الهى اين است كه شرايط و دوران سنّى تأثيرى در توانمندى و قدرت معنوى آنان ندارد، چرا كه اين قدرت، خدادادى است و خداوند به هر كس كه اراده‌اش تعلق بگيرد عنايت مى‌كند، خردسال باشد يا بزرگسال. سخن گفتن در گهواره از جمله اين توانمنديهاست كه خداوند به پيامبران و جانشينان آنان داده است.

حضرت عيسى عليه السلام از جمله اين پيامبران است كه خداوند به سخن گفتن وى در گهواره‌

[1] - الانوار البهيّة، ص 153