نام کتاب : صفحات قران نویسنده : صفحات قران جلد : 1 صفحه : 572
سوره الجن
{{(آیه):بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ قُلْ أُوحِيَ إِلَيَّ أَنَّهُ اسْتَمَعَ نَفَرٌ مِّنَ الْجِنِّ فَقَالُوا إِنَّا سَمِعْنَا قُرْآنًا عَجَبًا }} (۱)
*بنام خداوند بخشنده مهربان* بگو: به من وحى شده است که جمعى از جنّ به سخنانم گوش فرا داده اند، سپس گفته اند: «ما قرآن عجیبى شنیده ایم،
<hr class="aye-hr"> {{(آیه):يَهْدِي إِلَى الرُّشْدِ فَآمَنَّا بِهِ ۖ وَلَن نُّشْرِكَ بِرَبِّنَا أَحَدًا }} (۲)
که به راه راست هدایت مى کند، پس ما به آن ایمان آورده ایم و هرگز کسى را همتاى پروردگارمان قرار نمى دهیم،
<hr class="aye-hr"> {{(آیه):وَأَنَّهُ تَعَالَىٰ جَدُّ رَبِّنَا مَا اتَّخَذَ صَاحِبَةً وَلَا وَلَدًا }} (۳)
و این که والا است مقام با عظمت پروردگار ما، و او هرگز براى خود همسر و فرزندى انتخاب نکرده است،
<hr class="aye-hr"> {{(آیه):وَأَنَّهُ كَانَ يَقُولُ سَفِيهُنَا عَلَى اللَّهِ شَطَطًا }} (۴)
و این که سفیه ما (ابلیس) درباره خداوند سخنان ناروا مى گفت،
<hr class="aye-hr"> {{(آیه):وَأَنَّا ظَنَنَّا أَن لَّن تَقُولَ الْإِنسُ وَالْجِنُّ عَلَى اللَّهِ كَذِبًا }} (۵)
و این که ما گمان مى کردیم که انس و جنّ هرگز بر خدا دروغ نمى بندند،
<hr class="aye-hr"> {{(آیه):وَأَنَّهُ كَانَ رِجَالٌ مِّنَ الْإِنسِ يَعُوذُونَ بِرِجَالٍ مِّنَ الْجِنِّ فَزَادُوهُمْ رَهَقًا }} (۶)
و این که مردانى از بشر به مردانى از جنّ پناه مى بردند، و بر گمراهى و طغیان آنان مى افزودند،
<hr class="aye-hr"> {{(آیه):وَأَنَّهُمْ ظَنُّوا كَمَا ظَنَنتُمْ أَن لَّن يَبْعَثَ اللَّهُ أَحَدًا }} (۷)
و این که آنها گمان کردند ـ همان گونه که شما گمان مى کردید که خداوند هرگز کسى را (به نبوت) مبعوث نمى کند،
<hr class="aye-hr"> {{(آیه):وَأَنَّا لَمَسْنَا السَّمَاءَ فَوَجَدْنَاهَا مُلِئَتْ حَرَسًا شَدِيدًا وَشُهُبًا }} (۸)
و این که ما آسمان را جستجو کردیم و آن را پر از محافظان قوى و تیرهاى شهاب یافتیم،
<hr class="aye-hr"> {{(آیه):وَأَنَّا كُنَّا نَقْعُدُ مِنْهَا مَقَاعِدَ لِلسَّمْعِ ۖ فَمَن يَسْتَمِعِ الْآنَ يَجِدْ لَهُ شِهَابًا رَّصَدًا }} (۹)
و این که ما پیش از این به استراق سمع در آسمانها مى نشستیم; امّا اکنون هرکس بخواهد استراق سمع کند، شهابى را در کمین خود مى یابد،
<hr class="aye-hr"> {{(آیه):وَأَنَّا لَا نَدْرِي أَشَرٌّ أُرِيدَ بِمَن فِي الْأَرْضِ أَمْ أَرَادَ بِهِمْ رَبُّهُمْ رَشَدًا }} (۱۰)
و این که (با این اوضاع) ما نمى دانیم آیا اراده شرّى درباره اهل زمین شده یا پروردگارشان خواسته است آنان را هدایت کند؟!
<hr class="aye-hr"> {{(آیه):وَأَنَّا مِنَّا الصَّالِحُونَ وَمِنَّا دُونَ ذَٰلِكَ ۖ كُنَّا طَرَائِقَ قِدَدًا }} (۱۱)
و این که در میان ما، افرادى صالح و افرادى غیرصالحند;و ما گروههاى متفاوتى هستیم،
<hr class="aye-hr"> {{(آیه):وَأَنَّا ظَنَنَّا أَن لَّن نُّعْجِزَ اللَّهَ فِي الْأَرْضِ وَلَن نُّعْجِزَهُ هَرَبًا }} (۱۲)
و این که ما یقین داریم هرگز نمى توانیم بر اراده خداوند در زمین غالب شویم و نمى توانیم از (پنجه قدرت) او بگریزیم،
<hr class="aye-hr"> {{(آیه):وَأَنَّا لَمَّا سَمِعْنَا الْهُدَىٰ آمَنَّا بِهِ ۖ فَمَن يُؤْمِن بِرَبِّهِ فَلَا يَخَافُ بَخْسًا وَلَا رَهَقًا }} (۱۳)
و این که ما هنگامى که هدایت (قرآن) را شنیدیم به آن ایمان آوردیم; و هرکس به پروردگارش ایمان بیاورد، نه از نقصان (در پاداش) مى ترسد و نه از ستم (در مجازات).
<hr class="aye-hr">
نام کتاب : صفحات قران نویسنده : صفحات قران جلد : 1 صفحه : 572