سوره القيامة

{{(آیه):بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ لَا أُقْسِمُ بِيَوْمِ الْقِيَامَةِ }} (۱)
*بنام خداوند بخشنده مهربان* سوگند به روز قیامت،
<hr class="aye-hr">
{{(آیه):وَلَا أُقْسِمُ بِالنَّفْسِ اللَّوَّامَةِ }} (۲)
و سوگند به نفس ملامتگر (و وجدان بیدار که رستاخیز حق است)!
<hr class="aye-hr">
{{(آیه):أَيَحْسَبُ الْإِنسَانُ أَلَّن نَّجْمَعَ عِظَامَهُ }} (۳)
آیا انسان مى پندارد که هرگز استخوانهاى او را جمع نخواهیم کرد؟!
<hr class="aye-hr">
{{(آیه):بَلَىٰ قَادِرِينَ عَلَىٰ أَن نُّسَوِّيَ بَنَانَهُ }} (۴)
آرى قادریم که (حتى خطوط سر) انگشتان او را موزون و مرتب کنیم.
<hr class="aye-hr">
{{(آیه):بَلْ يُرِيدُ الْإِنسَانُ لِيَفْجُرَ أَمَامَهُ }} (۵)
(انسان شک در معاد ندارد) بلکه او مى خواهد (آزادانه) در تمام عمر گناه کند
<hr class="aye-hr">
{{(آیه):يَسْأَلُ أَيَّانَ يَوْمُ الْقِيَامَةِ }} (۶)
(از این رو) مى پرسد: «روز قیامت کى خواهد بود»؟!
<hr class="aye-hr">
{{(آیه):فَإِذَا بَرِقَ الْبَصَرُ }} (۷)
(بگو:) در آن هنگام که چشمها از شدّت وحشت خیره گردد،
<hr class="aye-hr">
{{(آیه):وَخَسَفَ الْقَمَرُ }} (۸)
و ماه بى نور شود،
<hr class="aye-hr">
{{(آیه):وَجُمِعَ الشَّمْسُ وَالْقَمَرُ }} (۹)
و خورشید و ماه با هم جمع شوند،
<hr class="aye-hr">
{{(آیه):يَقُولُ الْإِنسَانُ يَوْمَئِذٍ أَيْنَ الْمَفَرُّ }} (۱۰)
آن روز انسان مى گوید: «راه فرار کجاست؟!»
<hr class="aye-hr">
{{(آیه):كَلَّا لَا وَزَرَ }} (۱۱)
هرگز چنین نیست، (راه فرار و) پناهگاهى وجود ندارد!
<hr class="aye-hr">
{{(آیه):إِلَىٰ رَبِّكَ يَوْمَئِذٍ الْمُسْتَقَرُّ }} (۱۲)
آن روز قرارگاه نهایى تنها به سوى پروردگار تو است;
<hr class="aye-hr">
{{(آیه):يُنَبَّأُ الْإِنسَانُ يَوْمَئِذٍ بِمَا قَدَّمَ وَأَخَّرَ }} (۱۳)
و در آن روز انسان را از آنچه که از پیش و پشت سر فرستاده آگاه مى کنند.
<hr class="aye-hr">
{{(آیه):بَلِ الْإِنسَانُ عَلَىٰ نَفْسِهِ بَصِيرَةٌ }} (۱۴)
بلکه انسان از وضع خویش آگاه است،
<hr class="aye-hr">
{{(آیه):وَلَوْ أَلْقَىٰ مَعَاذِيرَهُ }} (۱۵)
هرچند (در ظاهر) براى خود عذرهایى بتراشد.
<hr class="aye-hr">
{{(آیه):لَا تُحَرِّكْ بِهِ لِسَانَكَ لِتَعْجَلَ بِهِ }} (۱۶)
(هنگام نزول وحى) زبانت را بخاطر عجله براى خواندن آن حرکت مده،
<hr class="aye-hr">
{{(آیه):إِنَّ عَلَيْنَا جَمْعَهُ وَقُرْآنَهُ }} (۱۷)
چرا که جمع کردن و خواندن آن بر عهده ماست.
<hr class="aye-hr">
{{(آیه):فَإِذَا قَرَأْنَاهُ فَاتَّبِعْ قُرْآنَهُ }} (۱۸)
پس هر گاه آن را خواندیم، از خواندن آن پیروى کن
<hr class="aye-hr">
{{(آیه):ثُمَّ إِنَّ عَلَيْنَا بَيَانَهُ }} (۱۹)
سپس بیان (و توضیح) آن (نیز) بر عهده ماست.
<hr class="aye-hr">