سوره الشمس

{{(آیه):بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ وَالشَّمْسِ وَضُحَاهَا }} (۱)
*بنام خداوند بخشنده مهربان* به خورشید و گسترش نور آن در صبحگاهان سوگند،
<hr class="aye-hr">
{{(آیه):وَالْقَمَرِ إِذَا تَلَاهَا }} (۲)
و به ماه هنگامى که از پى آن در آید،
<hr class="aye-hr">
{{(آیه):وَالنَّهَارِ إِذَا جَلَّاهَا }} (۳)
و به روز هنگامى که خورشید را آشکار سازد،
<hr class="aye-hr">
{{(آیه):وَاللَّيْلِ إِذَا يَغْشَاهَا }} (۴)
و به شب آن هنگام که آن را بپوشاند،
<hr class="aye-hr">
{{(آیه):وَالسَّمَاءِ وَمَا بَنَاهَا }} (۵)
و سوگند به آسمان و کسى که آن را بنا کرده،
<hr class="aye-hr">
{{(آیه):وَالْأَرْضِ وَمَا طَحَاهَا }} (۶)
و به زمین و کسى که آن را گسترانیده،
<hr class="aye-hr">
{{(آیه):وَنَفْسٍ وَمَا سَوَّاهَا }} (۷)
و سوگند به روح آدمى و آن کس که آن را (آفریده و) موزون ساخته،
<hr class="aye-hr">
{{(آیه):فَأَلْهَمَهَا فُجُورَهَا وَتَقْوَاهَا }} (۸)
سپس فجور و تقوایش [= شر و خیرش ] را به او الهام کرده است،
<hr class="aye-hr">
{{(آیه):قَدْ أَفْلَحَ مَن زَكَّاهَا }} (۹)
که هر کس نفس خود را پاک و تزکیه کرده، رستگار شده;
<hr class="aye-hr">
{{(آیه):وَقَدْ خَابَ مَن دَسَّاهَا }} (۱۰)
و آن که نفس خویش را با معصیت و گناه آلوده ساخته، نومید و محروم گشته است!
<hr class="aye-hr">
{{(آیه):كَذَّبَتْ ثَمُودُ بِطَغْوَاهَا }} (۱۱)
قوم «ثمود» بر اثر طغیانشان، (پیامبر خود را) تکذیب کردند،
<hr class="aye-hr">
{{(آیه):إِذِ انبَعَثَ أَشْقَاهَا }} (۱۲)
آنگاه که شقى ترین آنها به پاخاست;
<hr class="aye-hr">
{{(آیه):فَقَالَ لَهُمْ رَسُولُ اللَّهِ نَاقَةَ اللَّهِ وَسُقْيَاهَا }} (۱۳)
و پیامبر خدا (صالح) به آنان گفت: «ناقه (و معجزه) خداوند را با آبشخورش واگذارید (و مزاحم آن نشوید).»
<hr class="aye-hr">
{{(آیه):فَكَذَّبُوهُ فَعَقَرُوهَا فَدَمْدَمَ عَلَيْهِمْ رَبُّهُم بِذَنبِهِمْ فَسَوَّاهَا }} (۱۴)
ولى آنها او را تکذیب و ناقه را پى کردند (و به هلاکت رساندند); از این رو پروردگارشان آنها (و سرزمینشان) را بخاطر گناهشان درهم کوبید و با خاک یکسان کرد.
<hr class="aye-hr">
{{(آیه):وَلَا يَخَافُ عُقْبَاهَا }} (۱۵)
و او هرگز از فرجام مجازات ستمگران، باک ندارد.
<hr class="aye-hr">

سوره الليل

{{(آیه):بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ وَاللَّيْلِ إِذَا يَغْشَىٰ }} (۱)
*بنام خداوند بخشنده مهربان* سوگند به شب در آن هنگام که (جهان را) بپوشاند،
<hr class="aye-hr">
{{(آیه):وَالنَّهَارِ إِذَا تَجَلَّىٰ }} (۲)
و سوگند به روز هنگامى که جلوه گر شود،
<hr class="aye-hr">
{{(آیه):وَمَا خَلَقَ الذَّكَرَ وَالْأُنثَىٰ }} (۳)
و سوگند به آن کس که جنس مذکّر و مونث را آفرید،
<hr class="aye-hr">
{{(آیه):إِنَّ سَعْيَكُمْ لَشَتَّىٰ }} (۴)
که سعى و تلاش شما گوناگون است:
<hr class="aye-hr">
{{(آیه):فَأَمَّا مَنْ أَعْطَىٰ وَاتَّقَىٰ }} (۵)
امّا آن کس که (در راه خدا) انفاق کند و پرهیزگارى پیش گیرد،
<hr class="aye-hr">
{{(آیه):وَصَدَّقَ بِالْحُسْنَىٰ }} (۶)
و جزاى نیک (الهى) را تصدیق کند،
<hr class="aye-hr">
{{(آیه):فَسَنُيَسِّرُهُ لِلْيُسْرَىٰ }} (۷)
ما او را در مسیر آسانى قرار مى دهیم.
<hr class="aye-hr">
{{(آیه):وَأَمَّا مَن بَخِلَ وَاسْتَغْنَىٰ }} (۸)
امّا کسى که بخل ورزد و (از این راه) بى نیازى طلبد،
<hr class="aye-hr">
{{(آیه):وَكَذَّبَ بِالْحُسْنَىٰ }} (۹)
و پاداش نیک را انکار کند،
<hr class="aye-hr">
{{(آیه):فَسَنُيَسِّرُهُ لِلْعُسْرَىٰ }} (۱۰)
او را در مسیر دشوارى قرار مى دهیم;
<hr class="aye-hr">
{{(آیه):وَمَا يُغْنِي عَنْهُ مَالُهُ إِذَا تَرَدَّىٰ }} (۱۱)
و در آن هنگام که (در جهنم) سقوط مى کند، اموالش به حال او سودى نخواهد داشت.
<hr class="aye-hr">
{{(آیه):إِنَّ عَلَيْنَا لَلْهُدَىٰ }} (۱۲)
به یقین هدایت کردن بر ماست،
<hr class="aye-hr">
{{(آیه):وَإِنَّ لَنَا لَلْآخِرَةَ وَالْأُولَىٰ }} (۱۳)
و آخرت و دنیا (نیز) تنها از آن ماست،
<hr class="aye-hr">
{{(آیه):فَأَنذَرْتُكُمْ نَارًا تَلَظَّىٰ }} (۱۴)
و من شما را از آتشى که زبانه مى کشد بیم مى دهم،
<hr class="aye-hr">