امّا عبدالعزيز بن ابراهيم كلابى همانگونه كه از نامش پيداست يكى از اعراب بنى كلاب است كه پس از فتح، در سرزمين فيوم مى‌زيستند. [1] وى در صعيد قيام كرد، اين فرد سركش از هواداران بنى‌عبّاس بود وپرچم سياه آنان رابرافراشت. جوهرصقلى همانطور كه چهل فروند شناور جنگى رابه فرماندهى بشارة النوبى در رود نيل به نبرد او فرستاد، سپاهى از نيروى زمينى را نيز به فرماندهى أزرق به جنگ باوى گسيل داشت.

سپاه فاطمى در سركوب اين شورش موفّق بود وعبدالعزيز بن ابراهيم كلابى را دستگير كرده واو رادست بسته درقفسى افكندند واو رابا افرادى كه با او بودند همه جا گرداندند. [2]

خطرناكترين شورشى كه فاطميان باآن روبرو شدند وناوگان آنان در سركوب آن شورش‌ها شركت داشت، شورش ملّاح معروف به علّاقه در شهر صور بود كه در سال 387 هجرى (997 م) در زمان خلافت حاكم با مراللّه صورت گرفت، دراين سال اهالى شهر صور به نافرمانى از حاكم بامراللّه خليفه برخاستند، وجوانى دريانورد را به نام علّاقه بر آن شهر گماشتند وبر نمايندگان معزين خليفه يورش برده وآنها رابه قتل رساندند، در اين هنگام سردار جيش بن صمصامه، فرمانرواى شام، سپاهى رابه فرماندهى ابوعبداللّه حسين بن ناصر الدولة و ياقوت خادم، به علاوه گروهى از خدمه كشتى براى نجات صور وسركوب شورش علّاقه، بدان سو گسيل داشت وهمگام با آن، خليفه ناوگانى رامركّب از بيست فروند شناور جنگى پر از نيرو به آن شهر اعزام كرد وابن صمصامه طىّ نامه‌اى به علىّ بن حيدره، حاكم طرابلس، به او دستور داد تا باناوگانش به سوى او حركت كند چنانكه بانامه اى به ابن شيخ، فرمانرواى صيدا نيز دستور داد تا باناوگانش به طرف صورحركت كند. لشكر فاطميان از ناحيه خشكى شهر صور رادرحلقه محاصره خود در آورد در حاليكه ناوگان هاى آنهابندر صور را از سمت دريا احاطه كردند، علّاقه ناگزير شد براى درخواست كمك از امپراتور بسيل دوّم برضدّ فاطميان با وى مكاتبه كند،

[1] - مقريزى، البيان‌والاعراب عمّا بارض مصر من الاعراب، تحقيق ابراهيم‌رمزى، قاهره 1916، ص 36.

[2] - اتعاظ الحنفاء، ص 131