كسانى رهبرى مى‌شوند. بسيارى از آنها خبرنداشتند كه قاسملويك كمونيست دوآتشه است.

به گفته برخى از اهالى منطقه، يكى از علل درگيرى‌هاى حزب دمكرات با كومله [1] اين بوده كه يك عضو كومله قرآنى را به زمين انداخته، به آن اهانت مى‌كند. يكى از اعضاى حزب دمكرات كه حاضر بوده، ناراحت شده و او را مى‌كشد و به اين ترتيب درگيريها آغاز مى‌شود.

اين داستان، كه احتمالًا ساختگى باشد، ميزان فريبكارى رهبران بى‌دين حزب دمكرات را در تحميق مردم بى‌سواد يا كم‌سواد منطقه نشان مى‌دهد.

2- وابستگى سران: سران حزب دمكرات از ابتداى تأسيس به شرق (شوروى سابق) وابسته بودند. بعد از پيروزى انقلاب اسلامى نوكرى و مزدورى غرب را نيز پذيرفتند. وابستگى به عراق هم كه جاى خود دارد.

3- جدايى طلبى: حزب دمكرات، گر چه ادعاى مبارزه براى كسب «خود مختارى» مى‌كرد، ليكن در واقع جدايى از ايران را مى‌طلبيد. برنامه حزب دمكرات كه به تصويب كنگره چهارم حزب در سال 1358 رسيد خواهان اين است كه سرزمين خود مختار كردستان به لحاظ قانونگذارى، مجريه و مسائل انتظامى خود مختار عمل كند. اين امر در واقع به معنى استقلال است. [2]

[1] حزب مائوئِیست و نِیمه روشنفکر چِین‌گرا.

[2] کردستان، جزوة آموزشِی، ص 68 ـ 69.