امام خمينى نيز از وضعيّت موجود رنج مى‌برد. اولين گام براى مبارزه، ايجاد وحدت در ميان مردم مذهبى بود. مردم مذهبى در قالب هيأتهاى مختلف عزادارى امام حسين (ع) و نيز تعدادى از جمعيّت‌هاى اسلامى كه مخفيانه فعاليت مى‌كردند تقسيم شده بودند. نخستين گام براى اتحاد مردم ايجاد وحدت در ميان هيأتها و جمعيّتهاى مزبور بود. با تلاش تعدادى از مبارزان، هيأتهاى مؤتلفه در اواخر سال 1341 بنابر راهنمائى و ارشاد امام خمينى به وجود آمد. [1]

2- رشد: هيأتهاى مؤتلفه، از آنجا كه زير نظر مرجع بزرگ تشيّع حضرت امام‌خمينى به وجود آمده و اداره مى‌شد، مورد اعتماد مردم قرار گرفت و به سرعت در سطح جامعه ايران، بويژه شهرهاى بزرگ، گسترش يافت.

هيأتهاى مؤتلفه در جريان قيام پانزده خرداد، به دليل نقش بسيار فعّال خود در سازماندهى مردم براى راهپيمايى، مورد اذيّت و آزار حكومت شاه واقع شد. اين آزارها در عزم آنان براى مبارزه، خللى وارد نساخت. آنها پس از تبعيد امام خمينى در سيزده آبان 1343، يك شاخه نظامى در تشكيلات خود ايجاد كردند.

شاخه نظامى با توجه به سخنان امام در 4/ 8/ 1343 كه در اعتراض به قانون «كاپيتولاسيون» ايراد شد و طى آن مجلس و دولت، خائن به كشور معرفى شده بود، تصميم به مجازات خائنين گرفت. با توجه به اهميت آن سخنان تاريخى و نقشى كه آن سخنرانى در تبعيد امام و حوادث بعدى در هيأتهاى مؤتلفه ايفا كرد، به ذكر قسمتهايى از آن مى‌پردازيم:

«... من با تأثرات قلبى روز شمارى مى‌كنم، چه وقت مرگ پيش بيايد (گريه شديد حضار)، ايران ديگر عيد ندارد، عيد ايران را عزا كردند، ... استقلال ما را فروختند، باز هم چراغانى كردند، پايكوبى كردند ... عزت ما پايكوب شد، عظمت ايران از بين رفت (گريه حضار) عظمت ارتش ايران را پايكوب كردند.

قانونى به مجلس بردند كه ... اگر يك خادم آمريكائى، يا يك آشپز آمريكائى مرجع تقليد شما را در وسط بازار ترور كند، زير پاى خود منكوب كند، پليس ايران حق ندارد

[1] تحولات سِیاسِی و اجتماعِی اِیران، 57 ـ 1320، گردآورِی علِیرضا ازغندِی، جزوة درسِی، مرکز آموزش عالِی تربِیت مربِی سپاه پاسداران انقلاب اسلامِی، ص 160، خرداد 1368، (برداشت با مقدارِی اضافه)