با گروههاى مخالف سياسى، به شكل محتاطانه‌اى، نرمتر شد. مباحث اين درس، طى سه عنوان كلى:

برخورد غير خصمانه، برخورد شديد و برخورد محتاطانه ارائه مى‌شود. هر عنوان كلّى نيز با چهار سؤال: چه زمانى؟ چه كسانى؟ چگونه؟ و چرا؟ شكافته مى‌شود.

برخورد غير خصمانه انقلاب اسلامى با احزاب‌

1- چه زمانى؟ بر اثر مشاركت وسيع اقشار مردم و رهبرى خردمندانه و مكتبى امام خمينى، خيلى زودتر از آنچه تصوّر مى‌شد، انقلاب اسلامى پيروز گرديد. هنوز توطئه‌ها آشكار نشده و توطئه‌گران شناخته‌نشده بودند. دولت جمهورى اسلامى ايران در دست تعدادى تحصيلكرده به ظاهر مذهبى با گرايشهاى غربى اداره مى‌شد. آنها مناسبترين افرادى بودند كه در آن روزها، جهت اداره حكومت، شناخته شده بودند. انحرافات آنها هر چند كه از ديد مسؤولان بلند پايه نظام مخفى نبود، ولى اميد هدايت آنها مى‌رفت. اين دوره از آغاز پيروزى انقلاب اسلامى شروع و تا عزل بنى‌صدر در سال 1360 ادامه يافت.

چه كسانى؟ در اين دوره با بيشتر احزاب مدارا مى‌شد، از احزاب كمونيست گرفته تا احزاب آمريكايى و از احزاب التقاطى تا احزاب انحرافى. تنها با گروههايى بدرفتارى مى‌شد كه با انقلاب اسلامى مستقيماً در جنگ بودند مثل گروهك فرقان، حزب دمكرات و كومله و چريكهاى فدائى خلق شاخه اقليت.

3- چگونه؟ احزاب آزادى فعاليت داشتند، مى‌توانستند تبليغ كنند، عضوگيرى كنند، نظرات خود را در سطح جامعه منتشر سازند، هر انتقادى را بنويسند، براى مجلس خبرگان و مجلس شوراى اسلامى، كانديد شوند، هنگام انتخابات رياست جمهورى يا نامزد معرفى كنند يا از نامزد ديگران حمايت كنند، در جلسات مناظره صدا و سيما شركت كنند و ....

4- چرا؟ هنوز خباثت بسيارى از گروهها براى افكار عمومى روشن نبود و اگر هم كسانى مى‌دانستند، معمولًا اميد هدايت آنها را در اثر انوار معنوى انقلاب اسلامى داشتند. از سوى ديگر، كادر دولت را عناصر ليبرالى تشكيل مى‌داد كه نه توان قاطعيّت