درس بيت و يكم: روابط جمهورى اسلامى ايران با جنبشهاى آزاديبخش‌

بطور كلى كشورها از جهت توجه به چگونگى تنظيم سياست خارجى خود نسبت به ملتها و تشكلهاى مردمى خارج از كشور متفاوت هستند بطورى كه به هر اندازه كشورى داراى مرامها وارزشهاى مردمى و يا جهان شمولى داشته باشد، توجهش بيشتر به ملتهاست، يعنى بيشتر سياستهاى خود را در جهت كسب موقعيت مردمى بويژه در ميان نهضتهاى آزاديبخش انجام مى دهد كه ايران از جمله اين كشورهاست. جمهورى اسلامى با توجه به اصول و هدفهاى درازمدت در سياست خارجى خود، بيشترين همّ خود را معطوف ملتها، بويژه نهضتهاى آزاديبخش كه مظهر وسمبل توده‌هاى هر كشور هستند، كرده واز ميان آنها بيشترين اهميت را به مبارزان مسلمان داده است كه مهمترين آنها را از نظر مى‌گذرانيم.

جنبشهاى آزاديبخش فلسطين‌

چون سازمان آزاديبخش فلسطين (ساف) به عنوان تنها نماينده رسمى مردم فلسطين از طرف بيشتر كشورهاى دنيا و از جمله ايران به رسميت شناخته شده است. به همين دليل در اين درس بيشتر به روابط خارجى ايران با اين سازمان تبيين شده است و در قسمت دوم هم روابط خارجى جمهورى اسلامى ايران با انتفاضه كه بعد از سازش ساف با اسرائيل تشكيل شد و مبارزات جديدى را عليه آن كشور آغاز كرد به طور خلاصه اشاره مى‌شود.

مقامهاى جمهورى اسلامى، بويژه رهبر كبير انقلاب اسلامى از آغاز نهضت اسلامى‌