روابط جمهورى اسلامى ايران با سازمان آزاديبخش فلسطين از اولين روزهاى پيروزى انقلاب اسلامى برقرار شد، اما به دليل سياستها وموضع گيريهاى نابخردانه عرفات و شركت در كنفرانس به اصطلاح «صلح مادريد» ايران ديگر ساف را به عنوان تنها نماينده ملت فلسطين به رسميت نمى‌شناسد و از گروههايى مانند انتفاضه كه قيام همه جانبه‌اى را عليه اشغالگران آغاز كرده اند، پشتيبانى مى‌كند.

گروههاى آزاديبخش مسلمان لبنان نيز از اول پيروزى انقلاب اسلامى و حتى قبل از آن مورد توجه مقامهاى ايران قرار داشته و روابط ايران با اين گروهها از همان آغاز بسيارصميمى و نزديك بود كه با تشكيل حزب اللّه به بالاترين سطح خود رسيده است.

وجود اكثريت جمعيت شيعه در عراق، همچنين وجود اماكن مقدس، مرز مشترك طولانى و حضور سيزده ساله امام خمينى (ره) در عراق از جمله عواملى بود كه باعث توجه مقامهاى ايرانى به نهضتها و جنبشهاى اسلامى عراق شد و به همين دليل اززمان پيروزى انقلاب، روابط جمهورى اسلامى ايران با گروههاى مسلمان بويژه گروههاى شيعه بطور گسترده و همه جانبه برقرار بوده، در منطقه و جهان از آنها حمايت كرده است.

به علت نزديكيهاى فرهنگى، مذهبى، جغرافيايى و زبانى، روابط جمهورى اسلامى ايران با گروههاى جهادى افغانستان از آغاز تشكيل نظام مقدس جمهورى اسلامى تا كنون چه در زمان اشغال افغانستان توسط شوروى سابق و جنگ تحميلى و چه پس از اشغال آن كشور همواره در سطح مطلوبى برقرار بوده است و همكنون هم ايران در مقابل گروه طالبان از دولت برهان الدين ربانى حمايت مى‌كند.