استعمارگر انگلستان نيز نمى توانست شاهد سرنگونى حكومت وابسته پهلوى و جايگزينى يك نظام مستقل اسلامى در ايران باشد. از اين رو از همان ابتدا روابط دو كشور از چشم انداز چندان خوبى برخوردار نبود.

ده روز پس از پيروزى انقلاب اسلامى دولت استعمارگر پير انگلستان نيز بناچار نظام نوپاى جمهورى اسلامى ايران را كه اكثر كشورهاى جهان به رسميت شناخته بودند، به رسميت شناخت. اما ديرى نپاييد كه پس از اشغال لانه جاسوسى آمريكا و قطع رابطه جمهورى اسلامى ايران با آمريكا، انگلستان نيز در يك هماهنگى و به تبعيت از آمريكا سفارت خود را در تهران تعطيل نمود. جمهورى اسلامى ايران با همه محدوديتهايى كه براى اعضاى كادر ديپلماتيك ايرانى در كشور انگلستان به وجود آمده بود، روابط خود با آن كشور را قطع نكرد تا اين كه در پى بهانه گيريهاى انگلستان، كنسولگريهاى ايران در آن كشور تعطيل و روابط دو كشور بطور كامل قطع گرديد. [1]

در سال 1367 ه. ش و پس از چند سال قطع روابط سياسى ايران و انگلستان، تفاهم نامه‌اى بين دو كشور به امضا رسيد و روابط دو كشور مجدداً برقرار گرديد.

درست در زمانى كه آخرين مشكلات روابط دو كشور مى‌رفت كه رفع شود، مسأله چاپ كتاب «آيات شيطانى» توسط «سلمان رشدى» مرتد و انتخاب آن به عنوان بهترين كتاب سال در انگلستان باعث واكنش شديد امام خمينى (ره) و فتواى مشهور آن فقيد بزرگوار عليه نويسنده كتاب شد. كشورهاى غربى به سردمدارى انگلستان به اين اقدام اعتراض كرده، خواستار لغو حكم شدند در اين ميان، وزارت خارجه جمهورى اسلامى ايران به دنبال يك مهلت يك هفته‌اى مجلس شوراى اسلامى به‌

[1] - جمهورى اسلامى، سال يازدهم، شماره 4327، ص 260، نوزده اسفند 1373.