«... خود اين آدم، دولت آن آدم، تمام اينها غير قانونى است و اگر ادامه بدهند مجرمند و بايد محاكمه شوند، ما آنها را محاكمه مى‌كنيم. من دولت تعيين مى‌كنم، من توى دهن اين دولت مى‌زنم! من به پشتيبانى اين ملت، دولت تعيين مى‌كنم! ...»

در ادامه ضمن تشكر از ارتشيانى كه به ملت ملحق شدند از باقى مانده آنها خواست كه به صفوف ملت ملحق شده و بدين وسيله خود را از زير فرمان مستشاران آمريكايى نجات دهند. [1]

تشكيل دولت موقت‌

پس از چند روز كه از ورود امام (ره) و اقامت ايشان در مدرسه رفاه گذشت فرمان تشكيل دولت موقت به اسم مهندس مهدى بازرگان را صادر كرد. حكم نخست وزيرى ايشان در پانزدهم بهمن ماه در حضور انبوهى از خبرنگاران داخلى و خارجى توسط حجة الاسلام هاشمى رفسنجانى قرائت شد. در قسمتى از حكم اينچنين آمده بود:

جناب آقاى مهندس بازرگان: بنا به پيشنهاد شوراى انقلاب، بر حسب حق شرعى- قانونى ناشى از آراء اكثريت قاطع قريب به اتّفاق ملّت ايران كه طىّ اجتماعات عظيم و تظاهرات وسيع و متعدد در سراسر ايران نسبت به رهبرى جنبش ابراز شده است و به موجب اعتمادى كه به ايمان راسخ شما به مكتب اسلام و اطلاعى كه از سوابقتان در مبارزات اسلامى و ملى دارم، جنابعالى را بدون در نظر گرفتن روابط حزبى و بستگى به گروهى خاص مأمور تشكيل دولت موقّت مى‌نمايم ... [2]

بر اساس اين حكم، وظايف دولت موقت عبارت بودند از: انجام رفراندوم درباره تغيير نظام سياسى كشور به جمهورى اسلامى، تشكيل مجلس مؤسسان جهت تصويب قانون اساسى و برگزارى انتخابات مجلس شورا.

[1] حماسه‌هاِی اسلامِی ملت به رهبرِی امام خمِینِی، ص 262 ـ 263.

سقوط شاه، فرِیدون هوِیدا، ص 208.

[2] تارِیخ سِیاسِی معاصر اِیران، ج 3، مدنِی، ص 346.