مقدمه نويسنده‌

نبردهاى صليبى حقايقى را بازمى‌گويد كه با تاريخ كهن و جديد جهان ما پيوندى استوار دارد.

ستيزى كه بر سر سرزمينهاى عربى- اسلامى درگرفت، موجب پيدايش روابطى ثابت و متغير گرديد. خود عنوان صليبى نيز به نوبه خود پرسش‌برانگيز است؛ اعراب، به ويژه مورخانشان، براى نشان دادن ماهيت مهاجمان و هدفهاى نظامى‌شان، از آنان با نام فرنگى ياد مى‌كنند. در حالى كه غربيها با در نظر گرفتن ماهيت ايدئولوژيكى و دينىِ اين جنگها، آنها را صليبى مى‌نامند.

نويسندگان غربى حتى در دوره جديد، در نوشته‌هاشان، اصطلاح صليبى را به كار مى‌گيرند. براى نمونه، آيزنهاور براى نشان دادن ماهيت ايدئولوژيك جنگهاى اروپا، در درگيرى ميان «عقيده آزاد» و «عقيده ديكتاتورى»، كتاب خويش را «جنگهاى صليبى در اروپا» نام گذارد. به اين ترتيب مضمون عقيدتى به عنوان عاملى تعيين كننده درباره هدف و ماهيت اين جنگها باقى ماند؛ هر چند كه درباره درستى و دقت اين مضمون اختلاف نظر وجود دارد. از اين رو استفاده از نام‌گذارى غربى هيچ‌گونه اشكالى ندارد؛ و مهم‌تر اينكه مگر حساسيت نشان دادن غربيان در به كارگيرى اين نام، معنايى جز اين دارد كه جنگهاى صليبى به صورت آشكارا و نهان هم چنان ادامه دارد؟

در نخستين مرحله پرداختن به اين موضوع، بحث درباره چند نبرد صليبى به منظور پخش در تلويزيون آماده گرديد. ولى براى ايجاد نوعى توازن در برنامه‌هاى تلويزيونى، شمار اين نبردها را به ده نبرد رسانديم تا در اندازه توان خود، تصويرى كامل را از رويدادهايى كه در مناطق‌