هنوز كار بيرون راندن فرنگيهاى صليبى از قدس پس از نبرد حطين پايان نيافته بود كه سران فرنگى مقيم صور پارساترين دوست خود يعنى جوسياس رئيس اسقفهاى صور را اعزام كردند تا به پاپ و پادشاهان غرب گوشزد كند كه به كمك آنان نياز شديدى وجود دارد. در حدود همين دوره بازماندگان دلاوران طوايف دينى مثل پاسبانان معبد و ميهمان‌نوازان به برادران خود در غرب جزئيات داستان شگفت‌انگيز پيروزى مسلمانان را گزارش دادند. رئيس اسقفهاى صور در اواخر تابستان سال 1187 م از صور به كشتى نشست و به دربار ويليام دوم پادشاه سيسيل رسيد، و پادشاه از شنيدن خبر فاجعه‌اى كه براى فرنگيان پيش آمده اندوهگين شد. ويليام پس از آگاهى بر جزئيات واقعه جامه كتانى پوشيد و مدت چهار روز در جايى عزلت گزيد. سپس به پادشاهان دوست خود نامه نوشت و آنان را ترغيب كرد تا در جنگ صليبى شركت جويند. خود او نيز آماده شد تا با شتاب هر چه ممكن به شرق حمله كند. آنگاه جوسياس، رئيس اسقفان صور، به همراه هيئتى از سيسيل راهش را به سوى رُم ادامه داد.

پاپ كهنسال، اوربان سوم، اين ضربه را تاب نياورد و در 20 اكتبر 1187 م از شدت اندوه درگذشت. جانشين او گريگورى هشتم بلافاصله با نوشتن نامه به مؤمنان غرب داستان از دست رفتن سرزمين مقدس و صليب الصلبوت را به آگاهى آنان رساند. او اصرار داشت به خوانندگان نامه يادآور شود كه حوادث چهل سال پيش تا كنون هشدارى در اين باره است؛ و شرايط كنونى نيازمند تلاشى بيشتر است: «همگان بايد در صدد جبران گناهان خويش برآيند و با گرفتن صليب براى خويش در آسمان گنجى ذخيره كنند». او به همه صليبيها وعده داد كه بيشتر گناهانشان بخشوده مى‌شود. پس سزاوار است كه در دنيا تجارت خود را حمايت از