مشرف شدند. مثلًا نزديك به صد هزار نفر آلمانى به اسلام گرويدند كه بيش از نيمى از آنان را زنان تشكيل مى‌دهند. اين زنان همانند زنان تازه مسلمان آمريكايى، نه تنها مراقب پوشش اسلامى خود هستند، در شرعى بودن خورد و خوراك خود هم دقت بسيار دارند. آنها حتى در انتخاب برنامه‌هاى تلويزيونى، دقت مى‌ورزند و از تماشاى سريال‌هاى ضد اسلامى يا ضد اخلاقى اجتناب مى‌كنند. فعاليت اجتماعى اين دسته از زنان، معمولًا با گرد آمدن در خانه‌هاى همديگر شكل مى‌گيرد و گاه به اجتماع سرايت مى‌كند. [1]

آيا اين بيدارى اسلامى، واقعاً ناشى و متأثر از بيدارى زنان ايرانى است؟

يك روزنامه آلمانى در اين باره، نخست مى‌پرسد كه چرا بيدارى اسلامى و جنبش حمايت از حجاب در دهه 1960 اتفاق نيفتاد و سپس پاسخ مى‌دهد:

مگر اينكه بگوييم زنان جمهورى اسلامى در اين امر دخالت دارند. رفتار اجتماعى يك زن ايرانى مقيم آمريكا مؤيد نوشته‌هاى روزنامه آلمانى است.

اين زن و ديگر زنان مسلمان در منازل جمع مى‌شوند و درباره اسلام سخن مى‌گويند. روزنامه نيويورك تايمز آمريكا در سال 1996 به نوعى در تأييد مطالب فوق نوشته است: در تمام دنيا به ويژه در دنياى اسلام از شمال آفريقا تا خاورميانه و جنوب شرقى آسيا، انواع گوناگونى از گروه‌هاى مدافع حقوق زنان پديد آمدند كه قبل از انقلاب 1979 ايران وجود نداشت. [2]

نتيجه اينكه از سال 1370 به بعد فعاليت زنان ايرانى در حوزه‌هاى متعدد (مانند اجتماعى، فرهنگى، سياسى و ...) و در عرصه‌هاى مختلف داخل و خارج افزايش يافت بخشى از اين دستاوردها، ارائه تصوير واقعى از زن‌

[1] همان. به نقل از: روزنامه ساندِی تلگراف انگلِیس (22/8/1993).

[2] همان. به نقل از: روزنامه گاردِین انگلِیس (20/1/2004).